ผมเดินไปอีกนิดหน่อย ที่วัด คังชอนซาวัดนี้สร้างเมื่อปี 887 โดยโดซอน กุกซาที่อยาตรงนั้นเป็น กำแพงหิน .มันเป็นวัดที่ใหญ่ วัดหนึ่ง ที่มีพระสงฆ์ ถึง 1000 รูป .อย่างไรก็ตาม, มันก็ถูกทำลายในช่วงสงครามเกาหลี และ ตอนนี้ เหลือเพียงไม่กี่อาคาร ที่ยังดูใหม่อยู่.มันรู้สึกแย่ครับ.
เหลือเพียงสิ่งเดียว ที่ได้รับการถ่ายทอด จากสมัยโบราณ มาถึงตอนนี้ คือ เจดีย์ หินห้าชั้น ที่มีเรื่องราวการสร้าง เมื่อปี 1316 เมื่อ วัดคังชอน ได้ มีการสร้างอีกครั้ง .เช่นเดียวกับ หินที่รวามไปด้วย เสาที่ช่วยในการ ค้ำเสาธง . ในมุมวิว ใกล้ๆ คุรจะสามารถพบเห็น รอยกระสุน ปืน ในสมัย สงครามเกาหลี สองสาม หรือ สี่ ที่ ที่ถูกหิน ปกคลุมอยุ่.
ซุนชังเป็นชื่อเรียกหลักของความจงรักภักดีเพราะมีความเสียสละของชาติที่ทุ่มเทให้กับหลายประเทศในช่วงสงครามโลกครั้งที่อิมจิน (ญี่ปุ่นบุกประเทศเกาหลีในปี 1592) ครั้งที่สอง .
การรุกรานของเกาหลี (1636), และพระมหากษัตริย์ จุงจง กบฏ มันบอกว่า Jeoleui (Fidelity) อาคารที่ถูกสร้างขึ้นนอกกำแพงหิน ในวัด ด้วยหินจากทุกที่ในหมู่บ้านเพื่อเป็นการระลึกถึงความจงรักภักดี.
ข้ามสะพานที่อยู่ข้างหลังกองหิน มีอนุสาวรีย์เป็นบ้านที่แสดงถึงประวัติศาสตร์ของความจงรักภักดี "Sunchang Samindae" Samin หมายถึงสามตรา.
อนุสาวรีย์ที่สร้างขึ้นเพื่อจำเหล่าบรรดา ผู้ว่าราชการของสมัย ซุนชาง, คิมจอง ผู้ว่าราชการ ดัมยาง ,ปาร์คซาง และ ของ ผู้ว่าราชการ มุอัน , ริว . เรื่องราวเหล่านี้นี้เป็นสิ่งที่พวกเขาแขวนอยู่ในตราที่โพสอยู่ตามกิ่งต้นสนเป็นอุทารหรณ์ ในวันคืนสู่เหย้า ที่เป็นวัย บูรณะเขตเมืองชิน.
ในช่วงกลางของการเรียนการสอน, วัดคังชอน , ศาลบูชา, หอคอย จอลเล รวมเข้าด้วยกัน ในตอนท้ายคุณจะพบสิ่งพิเศษอีก "ต้นไม้มะตูม ที่ วัด คังชอน"
จะบอกว่าสิ่งนั้นมันคือ ต้นมะตูม ที่วัดคังชอน มันเป็นต้นมะตูมที่เก่าแก่ที่สุดในเกาหลี .มันมีอายุ ถึง 300ปี .มันเป็นสิ่งที่น่าประทับใจมากที่มันยังคง ยืนต้น และออกดอก ออกใบได้สวยงาม เขียวขจี.ออกมาได้โดดเด่น.
ผมเดินไปตามถนนเพื่อไปยังสถานที่ต่อไป และ กำลังจะเดินผ่าน ป่าต้นไผ่.อันที่จริง คอร์ดนี้ มีระยะทางการเดินที่สั้นกว่า และง่ายกว่า ถ้าขับรถขึ้นไป.แต่เรายังมรแผนที่จะเพลิดเพลิน กับสวน ไผ่ ในดัมยาง.ดั้งนั้น เราต้องขอผ่านที่นี้ก่อน.
หลังจากที่ในขณะผมต้องเผชิญกับถนนขึ้นเขาที่สูงชัน. อุ๊บสสส...โอว้ พระเจ้า ผมยังไม่พร้อมที่จะขึ้นไปบนเขาสูงชันนี้ เลย”ถนนนี้เป็นเส้นที่จำเป็น, แต่ผมคิดแล้วว่า จะต้องหยุด การเดินลงเขา และ กลับไปทางขั้นตอนของเราที่จะไปยังน้ำตก กุจังกุน.
นี่คือระดับน้ำในหุบเขาที่อยู่ในระดับต่ำ , ดังนั้นบางครั้งผมก็สามารถที่ข้ามลำธารโดยการเหยียบบนหินได้ . สะพานนอกจากนี้ยังมีด้านหนึ่งเตรียมความพร้อมสำหรับระดับสูงของน้ำครับ.
ท้องถนนที่เป็นดินสีแดง กับทางเดินแคบๆ ผมก็ยังรู้สึกสบาย ในระหว่างทางที่ผมเดิน ไปตามข้างทางที่เต็มไปด้วยต้นไม้.แต่มันก็ยังดีกว่าถนนที่ทางเข้า สะพานฮยอนซู ที่ทั้ง คับแคบ.และหนาแน่น.
เมื่อเราไปถึงปลายทางที่ผ่านมา , เป็นน้ำตกขนาดใหญ่มีขึ้นตรงหน้าเรา . คุณไม่ต้องรู้สึกแปลกใจเลยว่าวิวที่นี้ ทำไมช่างยอดเยี่ยมอย่างที่เห็นในภาพ. แต่ในความเป็นจริง , ผมต้องชื่นชม ณความสูงของมัน เมื่อน้ำตก อยู่ข้างหน้า ผม "สุดยอด ~ !!"
ที่นี้ สิ่งที่สวยที่สุดที่วัดคันชอนซา คือ น้ำตก กุจังกุน .มีลำธาร ที่ยาวถึง 120เมตร ที่ไหลลงผ่านโขดหิน และ ก้อนหินที่มีรูปทรงแปลก.
เมื่อผมได้ยินครั้งแรก เกี่ยวกับชื่อ น้ำตกจังกุน , ผมคาดว่า จะเกี่ยวกับ ซิน ( ใหม่) น้ำตกจังกุน , แต่มันไม่ใช่กุ แต่เป็น กูที่แปลว่าว่า เลขเก้า .น้ำตกที่มีตำนานเกี่ยวกับชัยชนะ บัญชาการเก้าทัพ ' เรื่องนี้เริ่มต้นด้วยบัญชาการเก้าทัพ ที่ได้กลายเป็นพันธมิตรที่แข็งแกร่งกับที่อื่น ๆ ในราชวงศ์ฮันก่อนที่แบกเจจะก่อตั้งขึ้น.พวกเขาพ่ายแพ้ในสงครามและได้น้ำตกแห่งนี้ เมื่อพวกเขากำลังจะฆ่าตัวตายพวกเขากล้าหาญชาญชัยอย่างมาก แม้จะต้องตายในขณะที่การต่อสู้กับศัตรูและในที่สุดก็ได้รับชัยชนะในการทำสงคราม.
บนป้าย, มันบอกว่า ที่นั้นคุณสามารถพบ สิ่งที่กลมเกลียวกันคือ นัมกึน (หินรูปทรง อวัยวะเพศชาย ) ยอกึน (หินที่เป็นรูป อวัยวะเพศหญิง ) เช่นเดียวกับความงดงามที่มีคุณค่าสูงส่ง แต่ผมเอง ก็ยังไม่เข้าใจ. อาจจะเป็นเพราะว่าผม มีจิตนาการ ที่ไม่เหมือนใคร.มีความผกผันอย่างอื่นกับน้ำตกกุจังกุนที่นี้, มันคงเป็นน้ำตกจำลอง, เพราะว่า บางครั้งปริมาณของน้ำ ก็ไม่เพียงพอ.ในความเป็นจริง ที่ผมได้ยิน มีน้ำตกจริง แค่ 2ที่ .มาและเยี่ยมเยือนชมดูครับ ว่า มันเป็นของจริงหรึอป่าว.….;;;;
หลังจากมาถึงจุดสูงสุด ของ คอร์ดที่น้ำตกแล้ว , เราก็กลับไปยังทางที่เราผ่านมา จะมีถ้ำที่เป็นรูปทรงสามเหลี่ยม ขนาดใหญ่ ข้างบนข้างๆของเนินเขา .มันเป็น ถ้ำ ซูชวากุน ของวัดคังชอนซัน แต่ ที่นี้ ไม่มีป้ายอะไรบอกหรือให้ข้อมูลอะไรนะครับ.ผมก็เลยเดินลงมา จากถ้ำเฉยๆ
ผมกำลังเดินลงมา ได้ ประมาณ 20นาที และ ผม ก็ได้เจอ สะพานข้ามที่มีความยาวที่อยู่ท่ามกลาง ท้องฟ้าสีฟ้า เป็นทางข้ามจาก เขาเขียว อีกฟากหนึ่งไป ยังอีกฟากหนึ่ง.มัน คือ คังชอนซัน กูรึมดารี
นี้คือสะพาน ฮยอนซูกิโย ที่สร้างขึ้นในปี 1980, มีความยาว 78 เมตร และความสูง 50เมตน ความกว้าง 1 เมตร .ตอนนี้ มันมีชื่อเสียง มากกว่า น้ำตกกุจังกุน และถือว่าเป็นหนึ่งในทั้งหมดของความพิเศษของ ภูเขาคังชอน.ครับ.
เมื่อคุณมองดูสะพาน จากข้างล่างขึ้นข้างบน , คุณจะเห็น พื้นเหล็กที่รูจำนวนมาก ที่สามารถมองทะลุเห็นท้องฟ้าจริงๆได้.อ้า!!! แต่ ปัญหาคือ ผมไม่ชอบยืนอยู่บนที่สูง...!!! เมื่อ ไรถ้าผมกลับมาที่นี้อีกครั้ง ผมจะมากับใจที่พร้อม แล้วจะลองเดินขึ้นไปบนสะพานฮยอนซู ครับ.
ครั้งแรกที่เดินขึ้นไปก็จะเจอกับบันได ถึงแม้ว่าจะมีบันไดทางเดินก็ตาม แต่ก็ติดอยู่ กับ น้ำตกกูชังกุน .เรากำลังยืนอยู่ที่ข้างหน้า สะพาน ซอนอุนราวกับว่ามันถูกซ่อนอยู่ในมุม.
“Yipe~!!”บันไดเหล็ก ที่ถูก สนิม เกาะคลุมอยู่ และ ดูเหมือน มันจะสั่นคอนไม่ค่อยแข็งแรง และอันตราย . บันไดถูกห้อมล้อมและอุดมสมบูณ์ ไปด้วยต้นไม้และดินที่ทรุดตัวลงอยู่รอบๆ. เหล่านี้ทำให้บรรยากาศดูมืดและคลอบคลุมไปทั่วที่นี่.
ในที่สุด ผมก็เดินขึ้นมาได้ มองที่เข้าของผมสิครับ และ เอออ....มันดูเหมือน ผมเดินขึ้นมาเยอะพอสมควร .ผมรู้ว่า ผมเดินมาถึงหอดูดาวและ ที่นี้ สะพานฮยอนซู สีแดงที่อยู่ต่ำกว่า .หายใจเข้าลึกๆอีกครั้ง แล้วเดินไปยัง สะพาน ฮยอนซุกันครับ โก โก.!!!.
ผู้ชมจำนวนมากได้รวมตัวกันที่ ณ สะพานแขวน โดยปกติแล้วคนมาถึงภูเขา คังชอน เพื่อที่จะดูมัน.
จุดที่สองทีตาของผม ได้เห็น เป็นป้าย ข้อควรระวังอย่างยิ่ง คือ การทำผิดกฏ.2คนรวมกัน น้ำหนักก็เกินแล้ว ตอนนี้ สมองของผม กำลัง คิดคำนวณตัวเลข อย่างวุ่นวาย.
เด็กๆของผม ก็ต่างพากันไปยื่นอยู่ ตรงกลาง ของ สะพาน ฮยอนซู .เธอไม่มีคิดอะไร และรู้สึก กังลว และประหม่า เธอเริ่มเข้มา ใกล้ๆตัวผม .ดูที่สะพานสิครับ .ผมรู้สึกใจเริ่มกล้า มาบ้าง และมีความกล้าหาญมากขึ้น .ผมก็เลยเริ่มย้ายก้าว เดินต่อไป.
อุ๊บ!! เสาหลัก ตรงประตู ทางเข้ามันหายไป, ความมั่นใจและความกล้าหาญของผม ก็หายไปเช่นกัน มันทำให้ผมเหมือนรู้สึกเหมือนอยู่โลกที่แตกต่าง.เมื่อสะพานแขวนเริ่มมีการสั่นคลอน .ความกลัวก็เริ่มเข้ามาสู่ใกล้ๆตัวผมโอว้!!พระเจ้า.!!
มันจะเป็นเพราะว่าความแรงของลม มันก็เลยทำให้ สะพานเหวี่ยง .ยังไงก็ตาม มันทำให้ผมรู้สึกว่า ผมก็กำลังเดินบน ก้อนเมฆขนาดใหญ่. ผมมองลงไปข้างล่าง จาก ราวสะพานและ ผมก็ยัง มีแขกที่ไม่ได้รับเชิญกำลังเข้ามา .มันคือ มด .ความกล้หาญของผม มันไม่มีแล้ว .
อ้า!! ผมว่าผมจะเอาอะไรจากที่บ้านทาด้วยนะ ตอนนี้เพิ่งคิดออก.!! และรีบวิ่งลงบันไดตรงข้าม โชคดีที่ผมรู้สึกปลอดภัยบนถนนสายนี้ ซึ่งทำจากระเบียงไม้ที่แข็งแกร่ง เพราะผู้คนขึ้นไปและลงบันไดเหล่านี้.
ในทางลง , ผมรู้สึกว่ามันเย็นมาก นอกเหนือ จากความร้อน .ผมไม่รู้เหมือนกัน หากเป็นเพราะว่า ทิวทัศนื ในหุบเขานั้น มีละออกของ น้ำตก , หรือ ความที่ผมกลัวของสะพานแขวน (แค่คิด ก็น่ากลัว)
ที่ภูเขาคังชอน ในซุนชัง, ถึงแม้ว่าผมไม่ได้ลงไปในหุบเขา แต่ผมก็รู้สึกถึงความเย็นความสดชื่นของ สีเขียวได้.ผมเติบโตมาจาก บ้านนอก ที่มี หุบเขาจำนวนมาก .ดังนั้น ผมจึงไม่ชื่นชมมันเป็นตามปกติของหุบเขา .อย่างไรก็ตาม , ภูเขาแห่งนี้ ในวัดคังชอน มันเป็นอะไรที่น่า มหัศจรรย์นั้น ผมสัญญา กับตัวเองว่า จะกลับที่นี้อีกครั้ง และจะพักผ่อน นั่งแช่เท้าในน้ำ ให้สบายเลยครับ.มันอาจจะจะมีความแตกต่าง ในแต่ละฤดู , แต่ผมขอแนะนำให้คุณมาที่ อุทยาน ภูเขาคังชอน ในฤดูร้อน จะดีกว่า ฤดูอื่นๆครับ.
แผนที่: click
ที่อยู่:ซัน 324, ชองกเย-รี พัลด๊อก-มยอน, ซุนชังกุน จอลลาบุคโด
โทรศัพท์: 063-650-1672
ค่าเข้าชมผู้ใหญ่: 3,000 วอน / เด็ก 2,000 วอน
