คนทั่วไปมักจะสับสนระหว่างฟาร์มสองแห่งใน Daegwallyoug นั่นคือฟาร์ม Yangtte และฟาร์ม Samyang ความแตกต่างของฟาร์มสองแห่งนี้ได้แก่ค่าเข้าชม ซึ่งฟาร์ม Yangtte มีราคาค่าเข้าคือ 4,000 วอน ในขณะที่ฟาร์ม Samyang ราคา 8,000 วอน คุณสามารถวิ่งต้อนฝูงแกะได้ที่ฟาร์ม Yangtte แต่ถ้าเป็นที่ฟาร์ม Samyang คุณจะได้เห็นฝูงวัวกินหญ้าและกังหันพลังงานลมที่นั่น
เราเลือกที่จะไปดูแกะมากกว่าวัว และการจ่ายเพียง 4,000 วอนแทนการจ่าย 8,000 วอนน่าจะดีกว่า เพราะฉะนั้นเราจะไปที่ฟาร์ม Yangtte และเราจะได้รับก้อนฟางเพื่อเป็นอาหารแกะหลังจากจ่ายค่าเข้าแล้ว
ฉันรู้แล้วว่าทำไมเจ้าหน้าที่ที่ฟาร์มถึงให้เราให้อาหารแกะโดยถือก้อนฟางไว้ในมือ เพราะถ้าคุณใช้นิ้วมือหยิบให้มัน นิ้วมือของคุณก็จะโดนมันแทะไปด้วย แกะพวกนี้ดูตื่นเต้นมากเมื่อเราไปหาและมันจะกินทุกอย่างที่เราให้
ก่อนที่เราจะขึ้นไปที่จุดชมวิวด้านบน ฉันได้ถ่ายภาพครอบครัวหนึ่งที่กำลังเล่นชิงช้า ฉันจึงคิดว่าที่นี่น่าจะเหมาะกับเด็กๆ เพราะคุณจะได้ดูทั้งฝูงแกะ ได้ลองให้อาหารมัน และได้โล้ชิงช้าเล่นอีกด้วย
การเดินทางขึ้นไปยังจุดที่สูงที่สุดของฟาร์มใช้เวลาเพียง 10 นาที อย่างไรก็ตามในวันที่เราไปนั้นตรงจุดนี้ถูกปกคลุมไปด้วยหมอก ซึ่งมันก็ดูลึกลับน่าตื่นเต้นดีแต่เราไม่สามารถมองห็นฝูงแกะจากไกลๆได้
คนดูแลฟาร์มงานยุ่งกันมาก
ไปดูที่ที่พวกแกะวิ่งเล่นกันดีใหม?
ฝูงแกะจะถูกปล่อยให้ไปเล็มหญ้าตามจุดต่างๆ ฝูงแกะพากันกินหญ้าอย่างสงบ เหมือนเราอยู่ที่เทือกเขาแอลป์สเลยว่าไหม?
เด็กๆป้อนหญ้าให้แกะ ฉันคิดว่าแกะเป็นสัตว์อ่อนโยนเข้ากับเด็กๆได้ดี
ลองนับจำนวนพวกมันทั้งหมดดูก่อนที่คุณจะเผลอหลับไป
มื้อบาร์บีคิวที่ที่พัก
:
เราไม่สามารถเตรียมอาหารจากบ้านมาทานได้จึงลองรับประทานอาหารที่บริการในที่พักดู เราสั่งจองเนื้อเซอร์ลอยน์ที่ดีที่สุดใน Daegwallyoug สำหรับสองที่ราคา 110,000 วอน
นอกจากเนื้อแล้วยังมีไส้กรอกเยอรมัน, หัวหอม, เห็ด ฯลฯ เป็นเครื่องเคียง และยังมีข้าวกับซุปมิโสะตามมาอีกด้วย มันไม่สำคัญหรอกว่าเนื้อนี่จะคุณภาพดีแค่ไหน เพราะรสชาติอร่อยของมันขึ้นอยู่กับกรรมวิธีการย่าง การใช้ถ่านไม้ที่ดีทำให้เนื้ออร่อยขึ้นมาก
เนื้อชุ่มฉ่ำด้วยไขมันกำลังดี
เจ้าของร้านก็ใจดีมาก เขาให้ชิมไส้กรอกแม้ว่าเราไม่ได้สั่งเป็นจานหลัก เราได้กินไส้กรอกที่สดใหม่ไร้กลิ่นเหม็นหืน
เรามีไวน์จากเมือง Mago ประเทศฝรั่งเศส เป็นไวน์หายากและมันก็เข้ากันได้ดีกับเนื้อชั้นเลิศนี้ ในหมู่ไวน์จากฝรังเศสที่ฉันเคยลอง ขวดนี้มีรสที่นุ่มนวลที่สุด เราพกแก้ว Riedel มาใช้ดื่มด้วย
ฉันจำได้ว่าเมื่อก่อนที่นี่มีเครื่องเสียงของ
Cary และลำโพง Harbeth แต่ตอนนี้มันได้ถูกเปลี่ยนเป็นแบบย้อนยุค ยี่ห้อเดียวกับเครื่องจูนเสียงแบบเออาร์ เครื่องขยายเสียงเอนกประสงค์ทำให้เราได้ยินเสียงเพลงในแบบที่ต่างจากเสียงเพลงร่วมสมัยทั่วไป เหมือนกับเวลาที่คุณฟังบทเพลงจากศิลปินเกาหลี Kim Gwang Seok แล้วมาฟังเพลงดียวกันจากนักร้องทั่วๆไป คุณจะรับรู้ถึงพลังเสียงอันสุดยอดและเป็นเอกลักษณ์ มันจับใจ อบอุ่นและคุ้นเคยกว่า และแน่นอน Maria Collars ก็ยอดยี่ยม ทุกการร้องของเธอล้วนดีเลิศทั้งสิ้น
Salvatore ของเจ้าของร้านก็น่าสนใจ, Ttaraju ด้วย เหมือนยาเสพติดที่ทำให้เคลิ้มไปกับบรรยากาศแสนคลาสสิค
และเมื่อคุณมองผนังห้องอีกด้าน คุณจะรู้ว่าทำไมชาว Daegwallyoug ถึงได้ถ่ายภาพเมืองนี้ได้สวยนัก คุณจะเห็นท้องฟ้าสีครามที่ฟาร์ม Samyang ช่างแสนสดใส ในขณะเดียวกันฝูงวัวก็กำลังเล็มหญ้าอย่างสบายใจ ไม่มีเหตุผลใดที่คุณจะโกรธหรือผิดหวังเพียงเพราะไม่ได้ถ่ายภาพเหล่านี้ แม้ว่าคุณจะมาที่นี่มากกว่าปีละ2ครั้งก็ตาม
ด้านหน้ามีชั้นวางหนังสือที่เต็มไปด้วยหนังสือดีดีมากมาย ดังนั้นถ้าคุณกำลังมองหาหนังสือน่าอ่านสำหรับทริปนี้คุณต้องยินดีแน่ ฉันเลือกมาบางเล่มอย่าง “Wild Flower of Korea", “Venerable Beopjeong's Non-Possession" ที่เขียนถึงนักบวช Beopjeong, และหนังสือของกวี Jang Seok Ju ล้วนแต่เป็นเล่มโปรดของฉันทั้งนั้น
.
: 21-5, Hoenggye-ri, Daegwanryeong-myeon พยองชาง , กางวอนโด ,
เกาหลีเป็นเจ้าของที่แนะนำ เราอยู่ที่มาถึงที่ถนนผ่านป่า เป็นสถานที่ที่ชาวบ้านในท้องถิ่นรู้
ในฟาร์ม
ยางเท ,คุณสามารถเข้าเยี่ยมชมได้ตั้งแต่ 9 โมงเช้า , แต่ที่นี่, ไม่มีการเก็บค่าเข้าชม จึงเป็นข้อดีในการเดินในตอนเช้าตรู่
นอกจากนี้สิ่งที่ดึงดูดใจคือคุณสามารถเพลิดเพลินกับการเดินโดยที่ไม่มีใครมารบกวน ตลอดระยะเวลาของการเดินทางครั้งนี้ประมาณสี่กิโลเมตร ดังนั้นคุณจึงสามารถเดินช้าโดยใช้เวลาประมาณหนึ่งชั่วโมงครึ่ง
เมื่อคุณข้ามเส้นพรมแดนจากคยองกีโดไปถึงกวางวอนโดโดยรถยนต์ , คุณสามารถรู้สึกและเห็นต้นไม้ยาวและไม้เรียวของกวางวอนโดที่นี่อย่างแน่นอนคุณสามารถเห็นต้นไม้ตรงได้
มันเป็นส่วนหนึ่งของแฮร์กราสส์ โดยดอกสีชมพูทำให้นักท่องเที่ยวยิ้มได้
ราสเบอร์รี่สีแดงจะดึงดูดนักท่องเที่ยว
บางทีมันอาจจะเป็นครั้งแรกของผมที่จะเห็นเหล่านี้ดอกไม้เหมือนคลื่นสีทองอยู่เต็มรัศมี
เหมือนมีใครบางคนกำลังผลักอยู่ข้างหลังดอกไม้และพวกเขากำลังวิ่งตรงมาที่ผมเพื่อจะอวยพรให้ผม
มันเป็นสิ่งที่น่าประทับใจมาก
ในขณะที่เดินบางลำต้นสีขาวของต้นไม้ได้ถูกปิดกั้นทางของฉัน
นั่นคือต้นเบิร์ชชื่อของมันเสียงไม่ได้ฟังเหมือนกรอบใช่ไหม ?
เมื่อต้นเบิร์ชถูกเผาไหม้ เสียงของมันเหมือนกรอบ ดังนั้นจึงเรียกว่าต้นเบิร์ช
มันเป็นเหมือนมีคลื่นบางได้ผ่านไปโดยลำต้นของต้นไม้
นอกจากนี้ , เช่นเดียวกับหินบางอย่างในหาดทรายสีขาว , ที่นั่นมีบางจุดดำบนลำต้นในขณะที่มีชีวิตโดยปราศจากความทุกข์ทรมานไม่ก็แสดงให้เห็นถึงการผสมผสานที่ยอดเยี่ยมของความงามที่บริสุทธิ์สีขาวและรูปแบบสีเข้ม
ตามข้อมูลบนกระดาน , พวกนั้นชื่อไม้สนพรูซ
ผมรู้สึกสับสนที่คิดเกี่ยวกับประเภทของต้นไม้ ที่ผมควรจะแยกแยะความต่างกันจากต้นสนและต้นเซลโคว่า
หลังจากที่เดินในตอนเช้าตรู่
ช่วงเวลา 6:30 น.
ผมไปคาเฟ่ที่มีอาหารเช้า
ตั้งแต่เช้าก็รวมทั้งมีราคาห้องพักของผม มันเป็นตอนเช้าที่สะดวกสบายมาก
ในขณะที่ผมเดินทาง ผมไม่ต้องการที่จะทำอาหารที่แสนจะวุ่นวายในตอนเช้า , และยังผมไม่ต้องการที่จะไปรอบๆเพี่อหาร้านอาหารตั้งแต่เช้า
ไข่เจียวกับขนมปัง , ซุป , น้ำส้ม , และกาแฟสด ทำให้อาหารเช้าของผมเติมเต็มมากขึ้น
ก่อนที่จะกลับไปยังกรุงโซล , ผมเข้าเยี่ยมชมป่าต้นเบิร์ชใกล้
ฟาร์มยางเทความรู้สึกที่ผมได้จากต้นเบิร์ชในตอนเช้าได้กลับมาอีกครั้ง
มันเป็นเหมือนใบหน้าและร่างกาย ;ใบหน้าขาวเป็นสัญลักษณ์ของจิตวิญญาณที่บริสุทธิ์ ; บนมืออื่น ๆ,
ส่วนโค้ง
ของร่างกายเป็นสัญลักษณ์ของความทุกข์ทรมาน
ในการเดินทางครั้งต่อไปของผม ผมต้องการที่จะใช้เวลามากขึ้นในสถานที่ที่มีต้นเบิร์ชจำนวนมาก
แค่มองไปที่พวกมันก็สามารถเยียวยาผมได้แล้ว
ลาก่อนแดกวาลียอง , บรรยากาศของเทือกเขาแอลป์ในเกาหลี
มันเป็นการเดินทางหนึ่งวันและสองคืนของผมใน 800เมตร บนเนินเขาที่สะอาด , แดกวาลียอง , สถานที่ที่คุณไม่จำเป็นต้องมีเครื่องปรับอากาศ
