อุทยานแห่งชาติ Boeun Songnisan,ทางเดินSesimjeong.
สถานที่แรกที่ผมไปคือทางเดิน Sesimjeong ในหมู่คอร์สเดินป่าต่างๆของภูเขาSongnisan.ในท้ายสุดของทางเดินป่านี้มันคือMunjangdae ซึ่งตั้งอยู่ที่ความสูง1,054m และโชว์ให้คุณเห็นวิวทั้งหมดของภูเขาSongnisan.อย่างไรก็ตาม,เพราะว่ามันจะใช้เวลา7ชั่วโมงสำหรับการเดินทางไปกลับระหว่างห้องขายตั๋วและMunjangdae, ผมจะโชว์ให้คุณเห็นทางไปยัง Sesimjeongซึ่งสำหรับวันนี้จะเป็นคอร์ส 2ชั่วโมงเพื่อที่จะได้โชว์ให้คุณเห็นได้หลายๆที่.
นี่เรียกว่าJeongipumsong ที่ผมเห็นในระหว่างทางไปตรงจุดเริ่มต้นของทริปนี้,ศูนย์ส่งเสริมการท่องเที่ยว Beopjusa.ชื่อที่เป็นทางการคือBoeun Songni Jeongipumsong. ที่นี่ถูกระบุให้เป็นอนุสาวรีย์ทางธรรมชาติลำดับที่103,และมันก็มีอายุประมาณ 600-800ปี. Bueun-gunได้ถูกดูแลรักษาอย่างดีโดยกำจัดหิมะออกจากสาขาในฤดูหนาวและคลุมด้วยตาข่ายกันยุงป้องกันมันจากแมลงสน.
ที่อยู่ : 17-3, Sangpan-ri, Songnisan-myeon, Boeun-gun, Chungcheongbuk-do (충청북도 보은군 속리산면 상판리 17-3)
ที่นี่คือศูนย์ส่งเสริมการท่องเที่ยวBeopjusa ที่ซึ่งการเดินทางของเราจะเริ่มขึ้น.พวกเขาคิดเงินค่าเข้ากับผมเพื่อเข้าสู่วัด Beopjusa ในระหว่างทาง.ผมจะบอกคุณเกี่ยวกับคอร์สทางเดินก่อนเพราะว่าผมจะอธิบายเกี่ยวกับวัด Beopjusa ทีหลัง.
ค่าเข้าสำหรับผู้ใหญ่คือ4,000 วอน,สำหรับนักเรียน 2,000 วอนและเด็ก 1,000วอน.
ทันทีที่ผมเข้ามาในส่วนนี้,ผมก็ได้เห็นทางเดินสำรวจธรรมชาติSongnisan.เส้นทางนี้นำไปสู่วัด Beopjusa,ทางซ้ายเป็นทางเดินดินและทางขวาเป็นทางเดินดีๆ.แน่นอน,ผมเลือกทางซ้าย.
ทางเดินที่ผมกำลังจะลองนั้นคือทางเดิน Sesimjeong,และนี่ก็เป็นเหมือนกับทางแยกที่คุณสามารถเลือกระหว่างคอร์สMunjangdae,ซึ่งมีตำนานอยู่ว่าคุณสามารถไปยังสรวงสวรรค์ถ้าคุณเดินบนทางนี้3ครั้ง,และคอร์สCheonwangbong,ยอดของภูเขาที่เป็นตัวแทนของภูเขา Songrisan.เมื่อคุณมาถึงที่สถานที่ให้บริการSesimjeong คุณจะเห็นถนนทางแยก,และคุณจะเห็น Munjangdae ถ้าคุณไปทางแยกทางซ้ายและเห็นCheongwangbong ถ้าคุณไปทางแยกทางขวา.
อย่างที่ผมบอกตอนแรก,ผมจะเดิน2.7km จนถึงที่Sesimjeong และกลับมา.มันจะใช้เวลา2ชั่งโมงในการเดินไปและกลับ.
ทางเดินSesimjeong ในอุทยานแห่งชาติ Songnisanระหว่างศูนย์ส่งเสริมการท่องเที่ยว BeopjusaและSesimjeong มันเป็นทางเดินที่ลาดและเรียบและงดงาม.เป็นทางเดินที่ดีสำหรับเด็กและคนชรา,คุณจะต้องเดินตามทางอันงดงามที่สร้างขึ้นตามอ่างเก็บน้ำและหุบเขาที่คุณจะไม่มีปัญหาในการใช้รถเข็นเด็กหรือรถเข็นสำหรับคนพิการ.
ทั้งสองข้างทาง,มีต้นไม้ที่สวยๆที่มีผลไม้สีแดงๆ.ผลไม้นั้นกำลังเริ่มออกที่ยังไงก็เหมือนเบอรี่จากฝั่งตะวันตก.พวกมันอาจจะไม่ใช่เบอรี่ป่าดังนั้นคุณก็ไม่ควรกินพวกมันนอกจากคุณแน่ใจจริงๆ.
คุณงสามารถเดินตามทางยาว 2.7km บนถนนในป่าที่หนาทึบ.คุณคิดว่าจะมีทางเดินไหนที่ดีและสบายมากกว่าทางเดินนี้อีกมั้ย?
ทางด้านข้าง,ผมเห็นทางน้ำไหลเล็กจากอ่างเก็บน้ำแต่มันเป็นเขตหวงห้ามที่ไม่สามารถลงไปเพื่อล้างมือหรือจับปลาและงมหอยเพราะว่าแหล่งน้ำนั้นได้ถูกรักษาไว้,และคุณอาจจะต้องจ่ายค่าปรับเมื่อคุณละเมิดข้อห้าม.อย่าไปตรงนั้น,แค่มองมันเฉยๆก็พอ.
น้ำนั้นช่างใสสะอาดซึ่งคุณสามามองเห็นกลุ่มหอยโข่งที่ก้นของแม่น้ำ.ผมไม่ได้รับอนุญาติให้ลงไปข้างล่างเพราะว่ามันเป็นเขตรักษาทำให้ผมไม่สามารถถ่ายรูปได้ดีกว่านี้.อยากให้คุณทราบว่า,หอยโข่งนั้นอาศัยอยู่ในน้ำสะอาดเท่านั้น.
แม่น้ำ Boeunยังมีหินใหญ่ๆเหมือนกับที่Mungyeong. หินที่กว้างและแบนนั้นอยู่ข้างๆลำน้ำและผมสามารถจินตนาการได้ว่าผู้คนนั้นสนุกกับศิลปะของพวกเขาในสมัยก่อน.แต่พวกเราไม่ได้รับอนุญาติให้เข้าไปที่นั่นตอนนี้แล้ว.
ผมขึ้นไปไกลอีกหน่อยแล้วผมก็เห็นอ่างเก็บน้ำ.มันเป็นน้ำสำหรับดื่มดังนั้นวิวของทางเดินรอบๆมันอยู่รอบๆอย่างมั่นคงรอบๆพื้นที่.
โอเค,ผมเดินตามถนนซึ่งได้ถูกสร้างจากการตัดหินจากด้านข้างของภูเขาที่ซึ่งผมไม่สามารถเห็นใครที่นี่เลย.นี่รู้สึกดีทีเดียว.
ท้องฟ้านั้นไม่ค่อยเป็นสีฟ้าแต่อากาศนั้นสดชื่น.ป่าที่หนาทึบนั้นโดดเด่นโดยเฉพาะวันนั้นสีเขียวมากกว่าที่เคย.
หลังจากที่ผมเดินผ่านอ่างเก็บน้ำและมาถึงตรงจุดกลาง.มันมีสะพานที่ผมสามารถข้ามลำน้ำได้.
!ในระหว่างนั้น.....ผมมองลงไปยังลำน้ำและผมสามารถเห็นปลาอยู่มากมายในน้ำ.ที่นี่คือที่ที่อ่างเก็บน้ำได้เริ่มต้นและมันก็เกือบจะเป็นจุดสิ้นสุดของลำน้ำ,แต่คุณสามารถเห็นน้ำที่เต็มไปด้วยปลาจริงๆ.ผมเดาว่ามันจะมีปลามากกว่านี้เพราะว่ามันไม่อนุญาติให้คนลงไปที่นั่น.ผมไม่เคยเห็นลำน้ำที่มีปลาเยอะอย่างนี้มาก่อน.แม้แต่ฟาร์มกลางมหาสมุทร Tongyeong ก็ไม่ได้มีเยอะขนาดนี้.
ผมเห็นชื่อบางชื่อเก่าๆของผู้แทนสลักไว้ตามหินใกล้เคียง.อย่างที่ผมพูดไว้ตอนที่ผมแนะนำ Mungyeong SeonyudongcheonNadeulgil ให้คุณฟัง,คนนิยมที่จะทิ้งชื่อของตัวเองไว้ในสมัยก่อนรวมถึงปัจจุบันก็ด้วย. ^^*
แสงอาทิตย์ไม่ค่อยส่องทะลุเข้าไปในป่าที่เต็มไปด้วยต้นไม้ที่มีสัดส่วนมากกว่าแขนทั้งสองข้างกางออกรอบและเมื่อมันส่องตามช่องว่างของต้นไม้,มันก็ดูสดชื่นมากๆ.
บ่อน้ำเล็กๆเต็มไปด้วยหินเรียกว่าMokyokso(沐浴沼) ซึ่งกษัตริย์องค์ที่เจ็ดของราชวงศ์Joseon, กษัตริย์Sejong,เคยมาอาบน้ำที่นี่เพื่อรักษาโรคทางผิวหนัง.หลังจากที่เขาได้อาบน้ำที่นี่แล้ว,ตุ่มตามร่างกายของเขาก็หายไปและนั่นก็ทำไมบ่อน้ำนี้ถึงมีชื่อแบบนี้.ผมอยากที่จะถ่ายรูปใกล้ๆแต่ว่าส่วนนี้เป็นส่วนห้ามเข้า.
ซึ่งเมื่อผมเดินมาได้ถึงจุด 2.7km ในที่สุดผมก็สามารถเห็นสามแยกSesimjeong.เมื่อผมข้ามสะพาน,ผมก็จะไปถึงที่นั่นได้.ถ้าผมเดินขึ้นไปทางซ้าย,ผมจะได้ไปยังMunjangdae และถ้าผมข้ามสะพานนี้แล้วไปทางขวา,ผมจะได้ไปยังCheonwangbong.
ลำน้ำที่คนไม่สามารถเข้าไปได้นั้นได้ถูกปกคลุมไปด้วยหญ้ามอสที่มันทำให้ดูเหมือนลำน้ำในอวกาศ.ผมเดาว่าห้ามคนเข้าไปยังลำน้ำนั้นเป็นความคิดที่ดี
นี่คือทางไปสู่ CheonwangbongจากSesimjeong.ซึ่งเมื่อตอนที่ผมจะเดินมาทางนี้ที่ทำจากหิน.......
กระรอกนั้นได้จ้องตาผมโดยไม่วิ่งหนี.คุณจะเห็นกระรอกชนิดนี้ในเกาหลีเท่านั้น,มันน่ารักมากใช่มั้ยล่ะ?
นี่คือSesimjeong. นี่คือปืนครกขนาดใหญ่,ไม่ใช่บ่อน้ำ,และมันเคยใช้สำหรับตำธัญพืชหลังจากที่พวกเขาได้สร้างบ่อน้ำที่นี่ในศตวรรษที่13-14th.ในตอนนั้น,มีวัดเล็กๆอยู่เกือบ400วัดและถ้ำที่พระที่เคร่งครัด,และผู้แทนได้มาที่นี่เพื่อศึกษาเป็นปกติและที่เหล่านั้นก็เคยเป็นที่ให้อาหารแก่พวกเขาด้วย.
※ คำแนะนำสำหรับการท่องเที่ยว
-ทาง Sesimjeongนั้นไม่จำเป็นต้องมีเลื้อผ้าหรืออุปกรณ์แบบผู้เชี่ยวชาญเนื่องจากทางนั้นมีขั้นอยู่นิดหน่อยแต่มันเป็นทางเดินไป-กลับดังนั้นคุณควรที่จะคิดเกี่ยวกับสุขภาพของตัวเองและเวลาที่จะดูพระอาทิตย์ตกก่อนที่จะเริ่มเดิน.อากาศอาจจะหนาวในทันทีตามอุณหภูมิภายในภูเขาซึ่งคุณก็ควรที่จะนำเสื้อผ้าไปเผื่อและอาหารด้วย.
จุดเริ่มต้น:ศูนย์ส่งเสริมการท่องเที่ยว Beopjusa 법주사탐방지원센터
ที่อยู่ : San 4-1, Sanae-ri, Songnisan-myeon, Boeun-gun, Chungcheongbuk-do (충청북도 보은군 속리산면 사내리 산4-1)
