ផ្លូវដើរកំសាន្តលេខ៤ ធេចន់ ធេឆង់ហូអូផេករីគីល “ហូប៉ាន់ណាង់ម៉ាង់គីល” 호반낭만길
ទិសដៅទីមួយពីផ្លូវបំបែកជាបីម៉ាសានដុងគឺទៅតាមវាលស្មៅទៅកាន់កន្លែងថតភាពយន្ត “The Love Story”។
វាមានផ្ការីកនៅជិតផ្ទៃទឹក ហើយខ្ញុំក៏បានលឺនូវសំឡេងមកពីគ្រប់ទីកន្លែងដែលធ្វើអោយខ្ញុំចាប់ផ្តើមមានអារម្មណ៍កាន់តែល្អ។
ដូច្នេះស្រមៃថាវាមានឃ្មុំជាច្រើន ប្រហែលជាផ្កាដែលរីកពោរពេញដោយទឹកឃ្មុំនៅខាងក្នុងហើយនេះធ្វើអោយខ្ញុំនឹងឃើញពេលមុនដែលខ្ញុំបានធ្វើជញ្ជាន់ជាមួយពួកវា។
ទឹកបានលិចមកធ្វើអោយក្លាយជាដីភក់ហើយខ្ញុំអាចមើលឃើញមានសត្វនិងរុក្ខជាតិផ្សេងៗ រស់នៅទីនេះ។ នៅពេលដែលមានភ្លៀងពោរពេញដោយទឹកហើយក៏អស់ទៅវិញ ដូច្នេះអ្នកមិនបាច់បារម្ភពីសត្វពស់ឡើយ។
មើលទៅដូចជាអ្នកនិពន្ធកំពុងថតរូប។ មានផ្លាកសញ្ញាដែលព្យួរនៅគ្រប់ជំហានដូច្នេះអ្នកមិនបាច់បារម្ភពីការវង្វេងនោះទេ។
កន្លែងនេះនៅឆ្ងាយពីដើមឈើគឺជាកន្លែងដែលថតភាពយន្ត “The Love Story”។ វាគឺស្ងប់ស្ងាត់ដែលខ្ញុំចូលចិត្តនិងសំឡេងសត្វឃ្មុំនិងផ្កា។
បឹងធេឆង់ហូបានផ្តល់ទឹកអោយធេចន់ស៊ី។ កម្រិតនៃទឹកគឺទាបជាងធម្មតាដោយសារតែវាមុនរដូវភ្លៀង។ ផ្ទៃដីទឹកមានស្រទាប់មិនធម្មតាដូចជាសំបកខ្យង។
ខ្ញុំបានឃើញដើមឈើងាប់ត្រាំក្នុងទឹក ហើយនៅកន្លែងពណ៌សឆ្លងបឹងនៅខាងស្តាំគឺជាកន្លែងដែលធ្លាប់បានថតភាពយន្ត។
តើវាស្អាតណាស់មែនទេ? វាគឺជាបទពិសោធន៍ថ្មីនិងប្លែកដែលដើរតាមធេឆង់ហូអូផេករីគីលដែលជាហាងស្តុកទឹកសិប្បនិមិត្ត។ វាគឺជាទឹកសម្រាប់ផឹកដូច្នេះអ្នកមិនគួរធ្វើអ្វីដែលនាំអោយទឹកកខ្វក់នោះទេ។
នៅខាងមុខដើមឈើដែលវាស់ពីគូទខ្ញុំបានញ៉ាំស្រាសរកូរ៉េហើយបន្តដើរទៅមុខទៀត។ ស្រាសរកូរ៉េគឺមិនមានជាតិកាបូនដែលហៅថាវ៉ុនដែលធ្វើនៅធេចន់តែវាមានរស់ជាតិផ្អែមហើយឆ្ងាញ់។
ប្រសិនបើអ្នកដើរកាត់ព្រៃមុនពេលទៅដល់ធេឃឺគីល(ភោជនីយដ្ឋាន)អ្នកនឹងឃើញមានផ្លូវដើរឈើ។ បឺងដែលមានផ្ទៃពណ៌ខៀវគឺស្រស់ស្អាតប៉ុន្តែខ្ញុំអាចស្រមៃឃើញថាភាពស្រស់ស្អាតរបស់បឹងដែលមានទឹកពេញក្រោយពីភ្លៀងហើយ។
នៅតាមផ្លូវដើរឈើខ្ញុំឆ្ពោះទៅមជ្ឈមណ្ឌលបរិស្ថានវិទ្យាធេឆង់ហូ។
អាកាសធាតុគឺក្តៅដែលធ្វើអោយមនុស្សជាច្រើនចង់ដើរ។ បន្ទាប់មកខ្ញុំបានឃើញកូនអូរតូចៗយ៉ាងស្រស់ស្អាតនៅ
ជិតផ្លូវនិងច្រាសដុះធ្មេញយ៉ាងធំសម្រាប់យក្សប្រើនៅខាងឆ្វេងទីនេះ។
ខ្ញុំបានទៅមជ្ឈមណ្ឌលបរិស្ថានវិទ្យាធេឆង់ហូ។ កន្លែងនេះមានផ្កាដ៏ស្រស់ស្អាតនៅនិងទីធ្លាដែលមើលទៅមិនសូវជាធំទេប៉ុន្តែអ្នកអាចរៀនអំពីសត្វនិងរុក្ខជាតិដែលរស់នៅក្នុងបឹងធេឆង់ហូជាមួយនិងកូនៗរបស់អ្នកហើយអាចឃើញនូវសត្វល្អិតផ្សេងៗ។
អ្នកអាចរៀនអំពីបរិស្ថានវិទ្យានិងវប្បធម៌របស់បឹងធេឆង់ហូនៅក្នុងមជ្ឈមណ្ឌលតាំងបង្ហាញកំពស់បីជាន់។ ខ្ញុំពិតជាចង់អោយអ្នកមកទីនេះប្រសិនជាអ្នកបានឆ្លងកាត់តំបន់នេះ។
ចេញពីមជ្ឈមណ្ឌលបរិស្ថានវិទ្យាអ្នកនឹងបានឃើញមានភូមិតូចមួយ។ វាមានបណ្ណាល័យសម្រាប់ក្មេងតូចមួយនៅក្នុងភូមិ។ នៅខាងក្រោមខាងឆ្វេងអ្នកនិងបានឃើញម្ចាស់ស្បែកជើងទាំងនេះ ពួកគេរាក់ទាក់ណាស់។
ពេលដែលអ្នកឆ្លង់មជ្ឈមណ្ឌលបរិស្ថានវិទ្យាធេឆង់ហូហើយដើរតាមផ្លាកសញ្ញានៅតាមផ្លូវ អ្នកនឹងទៅដល់ឧទ្យាណបរិស្ថានធម្មជាតិធេឆង់ហូផាន់ដែលមានផ្កាស្រស់ស្អាតជាច្រើន។
វាលភក់បានបង្កើតឡើងជាមួយនិងផ្ទះកង្ហារដែលបានរៀបចំដោយម៉ាស៊ីនចម្រាញ់ទឹកនិងផ្កា។
ក្មេងសិស្សមតេយ្យក្នុងសំលៀកបំពាក់ពណ៌លឿងត្រូវតែមកទីនេះសម្រាប់ការពិចនិចក្នុងអាកាសធាតុដែលកក់ក្តៅ។ អ្នកអាចឃើញមានក្មេងៗឈរជាជួរ។ អ្វីៗជាផ្នែកមួយនៃធម្មជាតិនៅទីនេះ។ តើវាមិនគួរអោយស្រលាញ់ទេឬ?
តើផ្លូវដើរកំសាន្តលេខ៤ ធេចន់ ធេឆង់ហូអូផេករីគីល “ហូប៉ាន់ណាង់ម៉ាង់គីល”យ៉ាងម៉េចដែរ? ប្រវែងសរុបដែលអ្នកដើរនៅផ្លូវលេខ៤នេះប្រហែលជា១២,៥គីឡូម៉ែត វាមិនសូវជាពិបាកទេ។ ប្រសិនបើអាកាសធាតុក្តៅពេកសម្រាប់ការដើរផ្លូវឆ្ញាយ ខ្ញុំសូមណែនាំថាអ្នកអាចដើរកំសាន្តនៅតាមផ្លូវនេះនៅធេចន់។ នាំមិត្តភក្កិមកជាមួយអ្នកផង!!
ចំណុចចាប់ផ្តើមៈ ផ្លូវបំបែកជាបីម៉ាសានដុង
អាស័យដា្ឋនៈ ៤៨២ ១ ម៉ាសានដុង ដុងគូ ធេចន់ (대전광역시 동구 마산동 482-1)
ភោជនីយដ្ឋានដែលមានរស់ជាតិឆ្ងាញ់នៅធេចន់ ខារ៉េអ៊ូលដែលមានម្ហូបដ៏ឆ្ងាញ់គឺឆាសាច់ទា។ 가래울
អូខេ ឥឡូវខ្ញុំនឹងណែនាំអ្នកពីភោជនីយដ្ឋានដែលពួកយើងបានចូលញ៉ាំគឺ ខារ៉េអ៊ូលដែលមានបម្រើជូននូវម្ហូបដែលមានរស់ជាតិឆ្ងាញ់ឆាសាច់ទា(អូរីផូលកូគី)ក្នុងចំណោមផ្លូវដើរកំសាន្តលេខ៤ ធេចន់ ធេឆង់ហូអូផេករីគីល “ហូប៉ាន់ណាង់ម៉ាង់គីល”។ ទីនេះជាកន្លែងទីបីនៃផ្លូវដើរកំសាន្តលេខ៤ ធេចន់ ធេឆង់ហូអូផេករីគីល “ហូប៉ាន់ណាង់ម៉ាង់គីល” ដូច្នេះបើអ្នកដើរមកពីផ្លូវបំបែកជាបីម៉ាសានដុងអ្នកប្រហែលមកដល់ភោជនីយដ្ឋាននេះស្របពេលដែលអ្នកឃ្លានអាហារពេលថ្ងៃត្រង់។ ដូច្នេះបើអ្នកមកជាមួយនរណាដែលមានអារម្មណ៍មិនសប្បាយចិត្តពេលឃ្លានអ្នកប្រាកដជាត្រូវតែចូលក្នុងភោជនីយដ្ឋាននេះដោយមិននឹកគិតថាត្រូវទៅកន្លែងណាផ្សេងឡើយ។ អ្នកប្រហែលជាពិបាកក្នុងការរកហាងផ្សេងនៅទីនេះ ហើយឆាសាច់ទាគឺឆ្ងាញ់ណាស់នៅទីនេះ គ្មានអ្វីដែលត្រូវខាតបង់ផង។ តោះចាំមើលតើវាយ៉ាងម៉េចដែរ។
ពេលដែលយើងកំពុងតែឃ្លានផងបែកញើសផងស្រាប់តែមានភោជនីយដ្ឋានមួយ។ ខ្ញុំហត់ស្ទើរតែស្លាប់ហើយប៉ុន្តែខ្ញុំនៅមានកំលាំងរត់ភោជនីយដ្ឋាននោះ។
Wow នេះគឺជាភោជនីយដ្ឋានដែលមានឥទ្ធិពលឬយ៉ាចម៉េច? វាដូចជាទទួលបាននៅបានគ្រប់ពាន់រង្វាន់ក្នុងខេត្តឈុងឆង់តូនេះ។ ខ្ញុំសង្ឃឹមថានិងមានអ្វីៗពិសេសទៅចុះ។
ពួកយើងបានកាម៉ង់ឆាសាច់ទាមួយឈុត។ តម្លៃគឺ១០០០០វ៉ុនសម្រាប់មនុស្សមួយនាក់ (តែអាចញ៉ាំបានគ្នាពីរនាក់)។ ម្ហូបបន្ថែមបានដាក់ក្នុងចានដែលស្រស់ស្អាតនិងមានអនាម័យ។ ខ្ញុំពិតជាចង់ញ៉ាំក្រោយពីដើរយ៉ាងឆ្ងាយ។
គ្មានម្ហូបមួយណាដែលថាមិនត្រូវចិត្តខ្ញុំនោះទេ ជាពិសេសវាពិតជាធ្វើអោយខ្ញុំភ្ញាក់ផ្អែល។ ថរតក់ម៉ូឈីមក្នុងរូបភាពខាងក្រោមខាងឆ្វេងនេះក៏ឆ្ងាញ់ដែរ។ ខ្ញុំបានសួរម្ចាស់ហាងថា “តើនេះគឺជាឆៃថាវសរមែនទេ?” គាត់ក៏ខឹងហើយស្រែកមកវិញថា “ទេ វាគឺជាថរតក់”!!
ស៊ុនធេនចង់និងចំណិតតៅហ៊ូមានរស់ជាតិឈ្ងុយឆ្ងាញ់។
ទីបំផុតឆាសាច់ទាក៏បានយកមកដល់។ វាពិតជាប្លែកដែលឃើញមានខ្ទឹមបារាំងដាក់រាយនៅខាងក្រោមសាច់។ ពេលដែលខ្ញុំបានឃើញវាខ្ញុំកាន់តែឃ្លាន។
ខ្ញុំធ្លាប់ញ៉ាំឆាសាច់ទាជាច្រើនដងតែមិនដែលញ៉ាំវាបែបនេះទេ។ វាពិតជាប្លែកហើយឆ្ងាញ់។ ញ៉ាំសាច់ជាមួយនិងខ្ទឹមបារាំងពិតជាមានរស់ជាតិពិសេសមែន។
តើពួកគេចម្អិនសាច់ទាយ៉ាងដូចម្តេច! ខ្ទឹមបារាំងឆាផ្អែមជាមួយនិងឆាសាច់ទា។ ព្រះអើយវាគឺឆ្ងាញ់គ្រប់មាត់ដែលខ្ញុំញ៉ាំ។ អ្នកត្រូវតែមកសាកញ៉ាំវា!!
នៅពេលដែលសាច់នៅលើតុអ្នកគួរតែសាកស្រាសរកូរ៉េផងដែរ! ស្រាសរកូរ៉េមួយចានដែលអ្នកអាចអង្គុយផឹកបានតែនៅធេចន់ទេ។ ពួកយើងបានញ៉ាំម្ហូបទាំងនេះ។
តើអ្នកញ៉ាំខ្ទឹមស ខ្ទឹមបារាំងនិងឆាសាច់ទាខ្ចប់ជាមួយសាឡាតមួយមាត់សាកទេ?? ប្រសិនបើអ្នកមានឱកាសបានទៅលេងនូវផ្លូវដើរកំសាន្តលេខ៤ ធេចន់ ធេឆង់ហូអូផេករីគីល “ហូប៉ាន់ណាង់ម៉ាង់គីល” ខ្ញុំចង់អោយអ្នកបានសាកនូវអាហារនៅខារ៉េអ៊ូល វាពិតជាឆ្ងាញ់។
ជាចុងក្រោយ
តើដំណើរកំសាន្តរបស់ខ្ញុំយ៉ាងម៉េចដែរ? លើកនេះដំណើរកំសាន្តនេះខ្ញុំផ្តោតលើការរីករាយជាមួយនិងធម្មជាតិ ហើយសម្រាប់ពេលពីរថ្ងៃខ្ញុំបានដើរជាមួយមនុស្សដែលខ្ញុំស្រលាញ់ ដើរកាត់តាមជ្រលងភ្នំហើយរីករាយជាមួយការបោះជំរុំនាពេលយប់។ ដំណើរកំសាន្តនេះត្រូវការដើរច្រើនដូច្នេះបើអ្នកមានកូនក្មេងវាប្រហែលជាហត់បន្តិចប៉ុន្តែវាមិនសូវពិបាកទេសម្រាប់ក្មេងដែលរៀននៅបឋមសិក្សាដូចនេះសូមអ្នកកុំបារម្ភ។ ខ្ញុំសង្ឃឹមថាអ្នកនឹងរីករាយសម្រាប់រដូវក្តៅនេះ។
