ភោជនីយដ្ឋានសាច់ត្រីឆៅ ស៊ែម៉ានឃឹម 새만금횟집
ពួកយើងបានស្វែងរកឃើញនូវភោជនីយដ្ឋានសាច់ត្រីឆៅ ស៊ែម៉ានឃឹមនៅមានទីតាំងនៅក្បែរកំពង់ផែពីអ៊ឹង។ យើងបានកម្មង់ឈុតអាហារដែលថោកបំផុតដែលវាមានតម្លៃ៣៥ដុល្លារសំរាប់មនុស្សម្នាក់។ វាបានផ្តល់ជូននូវម្ហូប៩មុខផ្សេងគ្នាដែលវាមើលទៅមានភាពគ្រប់គ្រាន់ហើយ។
ម្ហូបទីមួយគឺ ញាំបន្លែ ស៊ុបខ្យងនិង បបររបស់ជុងបូក។ ខ្ញុំបានសុំអោយពួកគេជួយទុកស្រាទំពាំងបៃជូរពណ៌សរដែលយើងបានទិញដាកើទៅក្នុងទូរទឹកកកមួយស្របក់ ហើយពួកគេបានជួយយើងដោយការពេញចិត្ត។
មុនពេលមុខម្ហូបធំ គេបានលើកយក ខ្យង ត្រីសាលម៉ុនអាំង និងមឹក ព្រមទាំងយេហ៊ឹ មកអោយយើងញ៉ាំ។ ឃែប៊ូល ត្រសក់សមុទ្រ និង ខ្យងសមុទ្រ បានលើកមកជូនជាបន្ទាប់ជាមួយនិង មុខម្ហូបធំ។ ចានដាក់សាច់ត្រីឆៅបានតុបតែងដូចជាថូដាំរុក្ខជាតិអញ្ចឹង។
យ៉ាគី អ៊ូតូង ដែលវាបានគ្របដណ្តប់ដោយ បូនីតូស្ងួត ហើយវាមើលទៅគួរអោយចង់ញ៉ាំមែនទែន ដោយសារតែសាច់របស់វា។
សាច់មឹកឆៅដែលកំពុងតែកំរើក ហើយនឹង ស៊ូស៊ីត្រសក់
ដោយសារតែមានមុខម្ហូបជាច្រើនដូចនេះហើយយើងមិនចាំបាច់កម្មង់ ស៊ុប ឬក៏បាយសទេ ប៉ុន្តែ យើងបានសុំអោយពួកគេជួយខ្ចប់ម្ហូបដែលនៅសល់គឺម្ហូបចៀន
អាស័យដ្ឋានៈ ១៣ ពីអ៊ឺនអាន់ ៧គីល ទីក្រុងគូនសាន (전라북도 군산시 비응안7길 13)
យើងបានញ៉ាំអាហារពេលព្រឹកនៅបន្ទប់អូស្ការនៅជាន់ទី២ ហើយម៉ោងអាហារពេលព្រឹកចាប់ពីម៉ោង៧ដល់ម៉ោង៩។ គេបានណែនាំយើងអោយទៅញ៉ាំអាហារប៊ូហ្វេ ដែលនៅទីនោះយើងអាចញ៉ាំនូវម្ហូបកូរ៉េនៅក្នុងហាងអាហារដែលមានសភាពស្អាតនិងមានភាពស្ងប់ស្ងាត់។ បើសិនជាអ្នកកក់បន្ទប់ដែលរួមបញ្ចូលទាំងអាហារពេលព្រឹកនោះ អ្នកនឹងចំណាយប្រាក់ចំនួន១០ដុល្លារសម្រាប់មនុស្សម្នាក់ចំពោះអាហារពេលព្រឹក។
ខ្ញុំគិតថាម្ហូបក្លែមដែលញ៉ាំត្រូវជាមួយបាយបាននោះ វាល្អដូចគ្នាទៅនឹងអាហារពេលព្រឹកនៅសណ្ឋាគារផ្កាយ៥ដែលមានតម្លៃពី៣០ទៅ៤០ដុល្លារ។
រួមទាំង អ្នកអាចរីករាយជាមួយនឹងអាហារបាប៊ីគ្យូបានបើសិនជាអ្នកចំណាយ ២០ដុល្លារសំរាប់មនុស្សម្នាក់សំរាប់អាហារពេលល្ងាច។ ខ្ញុំបានលឺគេថាពួកគេដុតសាច់ជ្រូកនិងសាច់ក្រក។
ភូមិផ្លូវរថភ្លើង ខ្យងអាំដុង 경암동 철길마을
ហេតុផលទីមួយដែលខ្ញុំជ្រើសរើសមកលេងនៅទីក្រុងគូនសាននេះដោយសារតែទីនេះហើយ។ កាលពីមុនទីនេះធ្លាប់ជាសមុទ្រ ប៉ុន្តែវាបត្រូវបានគេចាក់ដីលប់ក្នុងសម័យកាលគ្រប់គ្រងរបស់ជប៉ុន ហើយផ្លូវរថភ្លើងត្រូវបានសាងសង់ឡើងដើម្បីដឹកជញ្ជូនក្រដាសសម្រាប់ធ្វើកាសែត ពីស្ថានីយ៍គូនសាន ហើយអ្នកដែលធ្វើការនៅទីនេះដែលជាអ្នកដែលមិនមានកន្លែងសំរាបើទៅបានមកកាន់ទីនេះដែលមិនមែនជាដីកម្មសិទ្ធរបស់នរណាឡើយ ហើយបានបង្កើតបានជាភូមិមួយ។ ធ្លាប់មានរថភ្លើងបើកឆ្លងកាត់ផ្លូវនេះមុនឆ្នាំ២០០៨ ប៉ុន្តែឥឡូវនេះគ្មានទៀតទេក្រៅពីផ្លូវរថភ្លើង ដូច្នេះហើយទើបប្រជាជនជាច្រើនដែលធ្លាប់រស់នៅទីនេះបានចាកចេញពីភូមិទៅ។
រូបភាពដ៏ពិសេសមួយដែលបានទាក់ទាញភ្នែករបស់ខ្ញុំនោះគឺ ការរស់នៅប្រចាំថ្ងៃរបស់ប្រជាជននៅទីនេះដែលមើលទៅហាក់ដូចជាមានការផ្សារភ្ជាប់ទៅនឹងផ្លូវរថភ្លើង។
ទីនេះហើយដែលជាចុងបញ្ចប់នៃដំណើរកំសាន្តរបស់ខ្ញុំមកគូនសាននេះដែលវាកន្លែងដែលមានរឿងជាច្រើនដែលខ្ញុំស្មានមិនដល់ ជាកន្លែងដែលមានអតីតកាលនិងអនាគតកាលនៅស្របពេលជាមួយគ្នា និងជាកន្លែងដែលមានភាពវិសេសវិសាលដែលខិតជិតមកដល់ជាងអ្វីដែលយើងបានគិតទុក។
