คำที่รู้จักกันดีสำหรับทางเดินขึ้นเขา,พิพิธภัณฑ์ของถนนเก่าMungyeongsaejae 문경새재 옛길박물관
บนทุกๆถนน,มีชีวิตของหลายๆคนที่มีความเกี่ยวพันธ์.ชาวYangbans ผู้ที่ต้องเดินทางไปสอบข้าราชการ,การได้รับคัดเลือกและการนัดหมายของงานข้าราชการ,พ่อค้าเร่ขายของเดินทางไปมาระหว่างเมือง,นักท่องเที่ยวเดินทางทั้ง8ข้อตกลงและที่พักข้างทางได้มีการจัดตั้งอยู่บนถนนนั้น,ซึ่งมีหลายชีวิตที่มีความเกี่ยวข้องกับมัน.พิพิธภัณฑ์ถนนเก่าได้สะท้อนถึงตัวตนของถนนและมันได้แสดงถึงว่ามีอะไรใน Goenari botjim ที่คนใช้สำหรับขนสัมภาระขณะที่พวกเขากำลังเดินทาง,การสอบข้ารราชการแบบไหนมีชาว yangbansมากแค่ไหนที่เดินทางผ่านถนนนี้,พวกเขาได้รับการยอมรับได้อย่างไรและกลับมายังบ้านเกิดด้วยความภาคภูมิ.
อาคารนั้นดูงดงาม.บ้านที่มีหลังคาหรูหรากับหลังคาทรงจั่วสามยอดนั้นได้รวมกันได้อย่างดี.มันไม่มีตึกสมัยใหม่ที่ไหนในแถบนี้ซึ่งทำให้มันดูน่าสนใจ.
ที่อยู่: 994, Saejae-ro, Mungyeong-up, Mungyeong-si, Gyeongsangbuk-do (경상북도 문경시 문경읍 새재로 944)
โทรศัพท์: 054-550-8366~8
ตอนผมเดินเข้าไปในอาคาร,มีแผนที่เก่าอยู่บนพื้นและGeonari botjim แขวนอยู่บนผนังหันหน้าไปตรงทางเข้าเพื่อสร้างความตื่นตาตื่นใจ.
เสื้อผ้าที่บรรพบุรุษของพวกเราเคยใส่ในสมัยราชวงศ์ Joseonนั้นได้จัดแสดงอยู่ด้วย.เสื้อผ้าพวกนี้ไม่ใช่ของจำลองแต่เป็นเสื้อผ้าที่ถูกค้นพบจริงๆ.
ในแบบที่คล้ายกัน,กระเป๋าสำหรับไปโรงเรียนจากยุค1960-70s ก็ได้จัดแสดงด้วย.ผมจำได้ว่าเคยใช้กระเป๋าแบบนั้นที่ผมจะต้องหมุนล็อคเหล็กไปทางแถบสี่เหลี่ยมเพื่อที่จะล็อคและหมุนกลับเพื่อปลดล็อค.
พวกเขาเปิดเพลงเกี่ยวกับ Arirangซึ่งเคยถูกร้องไว้โดยผู้คนที่เดินทางผ่านถนนนี้และก็ยังจัดแสดงบุหรี่และไม้ขีดไฟ Arirang.พวกมันถูกจัดวางไว้อย่างน่าสนใจ.
ผมยังเจอแผนที่จากมุมมองรวมที่แสดงถึงถนนหลักและป้ายหยุดตาม Hanyang ในสมัยราชวงศ์Joseon
มีทั้งเข็มทิศและนาฬิกาแดดที่บรรพบุรุษของเราเคยใช้.ผมตื่นเต้นว่าพวกเขาสามารถอ่านเวลาจากมันได้.ซึ่งในชั้น1,สิ่งที่ได้พบในGeonari botjim และเคยใช้ในสมัยราชวงศ์ Joseonได้ถูกจัดแสดงไว้.
ที่ชั้น2,แผนที่ที่มีรายละเอียดชัดเจนที่เราได้เห็นมันวาดอยู่บนพื้น.มันน่าตื่นเต้นทีเดียวถ้าคุณได้เห็นของจริง.วัฒนธรรมความเป็นอยู่และผลกระทบจากสิ่งที่ตามมาของผู้คนที่เกียวเนื่องกับMungyeongsaejaeได้ถูกจัดแสดงไว้.
นี่เป็นข้อสอบข้าราชการในสมัยราชวงศ์Joseon.ถ้าผมสามารถย้อนเวลากลับไปได้พร้อมกับสิ่งนี้,ไม่ต้องสงสัยเลยว่าผมต้องได้ที่หนึ่งในการสอบแน่ๆ.
นี่คือ Gyeongseogaji กับข้อความที่ได้ถูกเขียนไว้บนไม้ไผ่เพื่อจะได้จดจำพวกมัน.ผมเชื่อว่านี่ก็เหมือนข้อคำศัพท์สำหรับนักเรียนในสมัยนี้.ผมเดาว่าผู้แทนหรือนักเรียนจะต้องทำแบบนี้เพื่อท่องจำในสมัยนั้น.
นี่เป็นนิตยสารโรงเรียนที่แสดงว่าคุณสอบผ่านในสมัยราชวงศ์ Joseon.นี่บอกถึงว่า Lee Hyeon-sang นั้นผ่านการสอบขั้นสูง.ก็,ขอแสดงความยินดีกับเขาด้วยถึงแม้ว่าจะช้าไป200ปี.
ผมเชื่อว่าทุกคนน่าจะรู้ว่านี่คืออะไร.Lee Mong-ryongได้ใส่ Eosahwa บนหัวของเขาเมื่อเขาได้พบChun-hyang.Eosahwa คือดอกไม้กระดาษที่ได้รับการอนุญาติจากกษัตริย์ถึงผู้ที่ผ่านการสอบในสมัยราชวงศ์ Joseon.
อุปทานสำหรับที่พักริมทางนั้นจะต้องถูกบริหารโดยรัฐบาลในJoseon.นี่เป็นเอกสารที่บอกว่ารัฐบาลนั้นได้จัดส่งสิ่งของที่ต้องการในที่พักริมทางที่ได้รับอนุญาติจากรัฐบาล.
หนังสือเล่มนี้ดูน่าสนใจ.มันเป็นรายชื่อของผู้แข่งขันที่ผ่านการสอบขั้นสูงและการอ่านและเขียน.ตามคำอธิบายด้านล่าง,มันบอกว่าKim 'Sangchu' จาก Gimhaeผู้ซึ่งเคยเป็นYeokri(驛吏) (หน้าซ้าย)ผ่านการสอบขั้นสูง.ใบอนุญาติอ่านและเขียนนั้นมีสถานะที่สูงกว่าคนทั่วไปแต่ต่ำกว่าHyangri, ซึ่งมีศักดิ์น้อยกว่าเจ้าหน้าที่ในเมือง.
หนังสือแผนที่ต่างๆได้ถูกจัดแสดงไว้รวมถึง'Sinjeung-dongguk-yeoji-seungram' ซึ่งมีความจำเป็นในการปกครองตั้งแต่มีการก่อตั้งของJoseon.
Chaceong (差定-สำนักงานมอบหมายงาน) เอกสารจำพวกพ่อค้าเร่ต่างๆได้ถูกจัดแสดง.ตามสิ่งเหล่านี้,มันสมมุติว่าพ่อค้าได้ถูกกำหนดจากรัฐบาลว่าเมื่อไหร่เขาจะได้รับมอบหมายงาน.
นี่เป็นหนังสือที่ทำห้ผมตื่นเต้นมากที่สุด.ชื่อของหนังสือคือ'Yeohanggi(บันทึกการเดินทาง)' คือ 'Yuhaengroksam 'ซึ่งเขียนโดยGwonseop, ผู้แทนนักเรียนจากMungyeong, เกี่ยวกับการเดินทางของเขาและความรู้สึกระหว่างการเดินทางไปทั่วประเทศของเขา.ผมเคยได้ยินมาว่าเขาได้ดูแปดจุดงามของGwandong รวมถึงยอดเขาGeumgang และผมก็จำได้.นี่ช่างน่าตื่นเต้นจริงๆ.ถ้ามีในฉบับภาษาเกาหลี,ผมก็อยากที่จะซื้อมัน.
นี่เป็นบันทึกการเดินทางอีกเล่มหนึ่งซึ่งได้เขียนถึงการเดินทางไปยังGaeseong.ผมเสียใจที่ผมไม่ได้เรียนตัวอักษรภาษาจีนเลย.หนังสือเล่มนี้ก็ดูเหมือนว่าต้องแปลเป็นภาษาเกาหลีด้วยเร็วๆนี้.
เอกสารฉบับนี้ได้เริ่มมีการฟ้องร้องจากผู้ที่มีนามสกุลว่า'Lee' อาศัยอยู่ในJeollado, หลังจากนั้นได้มาถึงการตัดสินในการสืบสวนอย่างลับๆและปิดผนึกไว้ด้วยครั่ง.ผมไม่รู้เลยว่าทำไมผมจึงรู้สึกว่าชุดในทางกฎหมายจากสมัยก่อนนั้นน่าอัศจรรย์.นี่น่าสนใจ.
ในพิพิธภัณฑ์ถนนเก่า,นั้นมีอนุสรณ์และสิ่งของต่างๆอีกมากมายมากกว่าในรูปของผม.ถ้าคุณพาเด็กๆมา,พวกเขาจะมีเรื่องเล่าอีกมากมาย,และถ้าคุณสนใจเกี่ยวกับวัฒนธรรมเก่าๆ,คุณจะไม่เสียใจแม้แต่น้อย.ผมแนะนำอย่างจริงจังให้คุณลองมาที่นี่ซักครั้ง.ตอนนี้ผมเสร็จแล้ว,ผมรู้สึกหิว.พวกเราไปหาอะไรกินกันมั้ย?
ร้านอาหารอายุ40ปีในMungyeongsaejae 'Saejaehalmaejib' 새재할매집
ผมเดินค่อนข้างไกลดังนั้นมันก็ถึงเวลากินเนื้อบ้างแล้ว.มีอาหารที่หลากหลายที่นำเสนอMungyeong แต่ที่หลักๆ,'Yakdoldoeji Seoksoegui' นั้นเป็นที่รู้จักกันดี.คนงานเหมืองผู้ที่เคยในเหมืองถ่านหินEunseong ซึ่งตั้งอยู่ใน Gaeun-eup, Mungyeong-si ในระหว่างยุคสมัยญี่ปุ่นเข้ายึดครองเคยชินกับการกินหมูในการล้างเอาผงถ่านออกจากร่างกายซึ่งทำให้อัตราการบริโภคหมูค่อนข้างสูงในแถบนี้.
หลังจากเหมืองถ่านหินได้ถูกปิดลง,หนึ่งในหินแกรนิตชื่อGeojeongseok(巨晶石) ได้ถูกค้นพบและเรียกว่า'Yakdol(หิน)' และได้ทำเป็นผงเพื่อดื่มเนื่องจากเป็นที่รู้กันว่ามันธาตุที่หายากเป็นส่วนประกอบที่มีผลเป็นประโยชน์ทางยาต่อร่างกายมนุษย์รวมถึงโฮลเมียม(โรคผิวหนัง,ยารักษามะเร็งตับ),เซเลเนียม(ขับโลหะหนัก),และเกอร์มาเนียม( ขับเชื้อโรค).Yakdoldoeji กล่าวถึงหมูว่าได้กินแร่หินของหินบดนี้กับอาหาร. yakdolนี้ได้ถูกแจกจ่ายในMungyeongมันจึงได้กลายเป็นอาหารที่มีชื่อเสียง,และหมูที่ได้กินyakdol นั้นมึชื่อเสียงในเรื่องของรสชาติและเนื้อที่มีคุณภาพดี.
ที่อยู่ : 288-60, Sangcho-ri, Mungyeong-eup, Mungyeong-si, Gyeongsangbuk-do (ทางเข้าไปสู่ Mungyeongsaejae) (경상북도 문경시 문경읍 상초리 288-60)
เวลาทำการ : 10:00 a.m. - 08:00 p.m. (ขึ้นอยู่กับความพร้อมของส่วนผสม), ปิด: วันหยุด เมนูเด่น: Gochujang Yangnyeomseoksoegui, Deodeokgui
ที่ด้านหน้าทางเข้าของMungyeongsaejae, มีร้านอาหารเรียงรายอยู่ทั้งสองข้างทางถนนที่เชี่ยวชาณในการทำYakdoldoeji Seoksoegui.หนึ่งในนั้น,ผมไปยังร้าน'Saejaehalmaejib' ซึ่งมีอายุกว่า40ปีและได้ออกอากาศทางTV 2-3ครั้ง.
มีคนดังๆมากมาย,ไม่ใช่แค่นักท่องเที่ยว,ต้องเคยมาที่นี่ในระหว่างที่พวกเขามาถ่ายหนังหรือละครแน่ๆ.มันยังเป็นที่นิยมในหมู่ของผู้อาศัยในMungyeong.ร้านที่ต้องไปคือร้านที่คนท้องถิ่นมาบ่อยๆ,ใช่มั้ยล่ะ?
อาหารจานพิเศษของSaejaehalmaejibคือ'Jeongsikmenu(เมนูอาหารเต็มคอร์ส)'ซึ่งนำเสนออาหารแก่คุณรวมไปด้วยGochujang Yangnyeomseoksoegui และ Deodeokgui, และ'Ilban-gui (เนื้ออบปกติ)'ซึ่งเข้ากันได้ดีกับเครื่องดื่ม.
ผมสามารถกินdeodeok(เป็นสมุนไพรชนิดหนึ่งขึ้นอยู่ตามภูเขาที่รากของมันมีคุณสมบัติในการฟื้นฟู) ในที่อื่นดังนั้นผมจึงสั่งหมูที่ถูกเลี้ยงโดย Yakdol และสามารถพบได้แค่ที่ในMungyeong เรียกว่าYakdoldoeji Gochujang Yangnyeomseoksoegui สำหรับ2คน.
เมื่อลูกค้าได้สั่งอาหาร,ผู้หญิงวัยกลางคน2-3คนก็เตรียมอาหารโดยทันทีและพนักงานในครัวของห้องหลักก็เริ่มเอาหมูใส่ในตะแกรงย่างเนื้อ (เรียกว่าseoksoe) เพื่อที่จะย่าง.อาจจะเป็นเพราะว่ามันไม่ใช่ช่วงเวลาที่ยุ่งมากในเวลานั้น.อาหาร10อย่าง, ssam ( ใบผักกาดหรือผักชนิดอื่นๆ) ผัก และ seoksoeguiได้ถูกเสริฟ.
เครื่องเคียงนั้นรวมไปด้วยอาหารทำให้สุกไปจนถึงผักค่างๆ.จากเผ็ดและเค็มไปยังจานที่มีซอสอ่อนๆ,จากพึ่งปรุงจนถึงเปื่อย,และจากกิมจิสำหรับผู้ใหญ่ไปจนถึงแพนเค้กผักและJapchae(ผัดวุ้นเส้นกับผัก)สำหรับเด็ก,ทุกอย่างกำลังพอดี.อาหารนั้นปราณีตและใส่เกลือกำลังดี.สำหรับเด็กผู้ที่ซึ่งยังเด็กไปที่จะกินซอส gochujang, JapchaeและParebuchimgae(แพนเค้กผัก)ดูเหมือนจะเป็นความคิดที่ดี.
นี่คืออาหารจานหลักของพวกเรา,Gochujang Yangnyeomseoksoegui กับ Yakdoldoeji-samgyupsal สำหรับ2คน.ว้าว~คุณเห็นหนังที่กำลังเกรียมพอดีๆมั้ย?:) อย่างแรก,กลิ่นของถ่านที่มากับสีแดงๆน่ากินของgochujang เพิ่มความอยากกินให้ผม.ผมลองกินหมูหนึ่งคำและมันก็นุ่มและหนุบๆไปพร้อมๆกันเพราะว่ามีหนังหมูอยู่ตลอดทั้งชิ้น.บวกกับว่า,พวกเอาย่างเนื้อบนตะแกรงเพื่อกำจัดน้ำมันส่วนเกินออกดังนั้นSamgyupsal จะไม่เลี่ยนถึงแม้ว่ามันจะมีชั้นไขมันหนาๆ.
มันเค็มน้อยกว่าชอส Gochujang-samgyupsal ในโซลแถบGyeonggi ถ้าเปรียบเทียบกัน และนี่หมายถึงว่าอาหารนั้นไม่เค็มและไม่เผ็ดเกินไป.สำกรับพวกที่ชอบรสจัด,มันน่าจะเป็นความผิดหวังนิดหน่อย,แต่สำหรับผม,ผมคิดว่าผมชอบรสชาติของเนื้อกับซอสน้อยๆ.รสชาตินั้นดีมากขึ้นไปอีกกับกลิ่นหอมของถ่าน.
ตอนเรากำลังอร่อยกับอาหาร,พวกเขาเสริฟjjigaeซึ่งรวมอยู่ในเมนูของJeongsik เท่านั้น.มันเป็นDoenjangjjigae กับเต้าหู้,ฟักทอง,หัวหอม,พริกแดง Cheongyangและต้นหอมในนั้น,และพริกแดง Cheongyangทำให้รู้สึกเผ็ดและสดชื่น,เมื่อคุณใช้Deonjang ที่ขายอยู่ในตลาด,มันจะมีรสเข้มและหนัก,แต่ที่นี่รสชาตินั้นลึกและเบาเหมือนกับDeonjangที่ทำเองที่บ้าน.
ตัวเหล้าพอร์ทเองก็รสชาติดีอยู่แล้วแต่ถ้าคุณทำแบบนี้จะทำให้มีรสชาติที่แตกต่าง.ใส่หมูชิ้นใหญ่ๆกับSsamgjang,กระเทียมและพริกหวานรสชาติอร่อยมากๆ,ไม่ฉุนหรือเลี่ยน.คุณอยากลองซักคำมั้ยล่ะ?
ผมสงสัยว่าเนื้อ Yakdoldoeji ที่ได้กินผงหินจะมีรสชาติเป็นยังไงเมื่อตอนที่ผมเตรียมที่จะเดินทางมาMungyeong,และผมขอบอกว่ามันดีมาก.อย่างไรก็ตาม,มันไม่ได้มีความรู้สึกว้าวซึ่งผมผมไม่รู้สึกถึงความแตกต่างถึงความพิเศษเมื่อเปรียบเทียบกับหมูอื่นๆ.อย่างไรก็ตาม,ผมชอบรสชาติของซอสที่ทำในSaejaehalmaejib ที่ทำให้รู้สึกถึงรสชาติแท้ๆของหมูเนื่องจากมันสะอาดและไม่ฉุนถึงแม้ว่าพวกเขาจะมีซอสเผ็ด,ไม่ใช่ซอสgochujang (พริกแดง)ธรรมดาซึ่งมันอาจจะทำให้ผมพลาดรสชาติที่แท้จริงของหมูซึ่งผมจะไม่รู้สึกถ้ามันเผ็ดหรือเค็มเกินไป.สำหรับผู้ที่จะไปMungyeongsaejae, ผมอยากจะแนะนำให้คุณไปลองร้านนี้เนื่องจากมันใกล้ตรงทางเข้าและคุณสามารถลองเมนูนี้ได้ที่Mungyeongเท่านั้น.
