Holiday Journal

อะไรเป็นสิ่งแรกที่จะวิ่งเข้ามาในความคิดของคุณเมื่อนึกถึง Gunsan? บางทีมันก็ขึ้นอยู่กับว่าคุณเป็นคนรุ่นไหน. ถ้าคุณเป็นคนในรุ่น 50s หรือ 60s, คุณจะมีความทรงจำอย่างชัดเจนโรงเรียนมัธยมพาณิชยการ Gunsan ที่ดีที่สุดในปี 1970 ขณะที่เป็นโรงเรียนมัธยมที่มีเรื่ีิองเด่นทางด้านกีฬาเบสบอลที่ดีที่สุด, และถ้าคุณอายุน้อยกว่านั้น, คุณก็จะจำปัญหาที่ใหญ่ที่สุดระดับชาติเกี่ยวกับโครงการพัฒนา, ฝายน้ำล้นจากทะเล Saemangeum, เป็นเวลา 20 ปี ตั้งแต่การก่อสร้างเริ่มต้นในปี 1990.

อย่างไรก็ตาม, Gunsan มีความน่าน้อยใจและความเจ็บปวดตามประวัติศาสตร์สมัยนิยมของเกาหลี ถ้าคุณมองจากภาพที่เห็นได้จากประวัติศาสตร์. ตั้งแต่สนธิสัญญาญี่ปุ่น-เกาหลี ในปี 1876, ตามมาด้วย Busan, Wonsan, Incheon, Mokpo, Jinnampo และ Masan, Gunsan กลายเป็นศูนย์กลางของท่าเรือในปี 1899, ไม่เหมือนกับท่าเรือที่เมืองอื่น, สำหรับการส่งออกข้าวเพื่อที่จะช่วยขจัดปัญหาการขาดแคลนข้าวในประเทศญี่ปุ่นและกลายเป็นศูนย์การของเศรษฐกิจของนักธุรกิจญี่ปุ่น. สิ่งที่ส่งผ่านท่าเรือนี้, ข้าวที่ได้เก็บรวบรวมมาจากบริเวณ Honam และ Chungcheong ซึ่งจะถูกส่งออกไปยังญี่ปุ่นอย่างแข็งขัน. ใน Chae Man-sik บ้านที่ได้มีการประพันธ์วรรณคดีใกล้กับท่าเรือ Gunsan, ได้มีการพิสูจน์ว่าชาวญี่ปุ่นได้แสวงหาผลประโยชน์ได้อย่างชัดเจนที่ Chae Man-sik's 'Takryu(สายธารแห่งโคลน)'.

หลักฐานข้อเท็จจริงที่ปรากฎในประวัติศาสตร์ได้ถูกดูแลรักษาเป็นอย่างดีใน Gunsan. กรมศุลกากรของ Gunsan, ธนาคารแห่ง Joseon และ โรงสีข้าวที่ซึ่งเป็นศูนย์กลางของนักธุรกิจชาวญี่ปุ่นที่ได้แสวงหาผลกำไร ซึ่งได้ตั้งอยู่รอบๆ ท่าเรือ Gunsan, และนี่ยังรวมไปถึงบ้านของผู้นำชาวญี่ปุ่น “บ้านเก่าของ Hirotsu" ผู้ที่เคยปกครองในพี้นที่นี่และ 'วัด Dongguksa', เป็นวัดสำหรับคนญี่ปุ่น ผู้ที่ซึ่งครอบครองครึ่งหนึ่งเป็นผู้ที่อาศัยอยู่ใน Gunsan ในยุคอาณานิคมของญี่ปุ่น.

สิ่งที่น่าแปลกใจคือที่ Gunsan สะดวกสบายมากที่จะขับเคลื่อนหรือการท่องเที่ยวด้วยรถยนต์. มีพื้นที่ทางด้านหลังซอย, ก็จะมีพื้นที่จอดรถมากและในแต่ละจุดท่องเที่ยวก็จะมีที่จอดรถเพียงพอ. บางทีอาจจะเป็นเพราะว่าที่ Gunsan มีประชากรเพียงแค่ 270,000 คน ในปี 2014 ได้มีจำนวนประชากรที่ลดลงเช่นกัน แทบจะไม่มีรถติดบนถนน. การเพิ่มขึ้นของประชากรดูเหมือนจะเป็นเรื่องเร่งด่วน แม้ว่านักการเมืองได้ทำการสัญญาว่าประชากรจะเพิ่มขึ้นถึง 500,000 คน ในระหว่างการเลือกตั้งท้องถิ่นที่ผ่านไปได้สักระยะ.

Gunsan ห่างจาก Seoul เพียงแค่ 200 กม แต่มันให้ความรู้สึกว่าไกลมากซึ่งผมเองไม่คิดที่จะไปที่นั่นเลย แต่ใช้เวลาเพียงแค่สองชั่วโมงครึ่งในระหว่างวันธรรมดา. ในแบบของผม, ผมออกจากบ้านในตอน 6 โมงเช้าดังนั้นผมจะถึงที่นั่นก่อน 8.30.

ทุกที่ที่มีการทำเครื่องหมายในแผนที่ 'ช่วงเวลาแห่งการเดินทางในปี 1930' สามารถไปได้โดยการเดินเท้า. ยกตัวอย่างเช่น, จาก สตูดิโอภาพถ่าย Chowon ที่อยู่ตรงกลางของแผนที่ไปยัง พิพิธภัณฑ์ประวัติศาสตร์สมัยนิยมระยะทางใกล้กับท่าเรือเพียงแค่ 980ม. ก็เป็นระยะทางที่เกือบจะเท่ากับระหว่างสตูดิโอภาพถ่ายและวัด Dongguka ในด้านล่าง.

ร้านเบเกอรี่ Yiseongdang 이성당 빵집

ในขณะที่ผมตรงไปยัง Hanilok เพื่อกินซุปหัวไช้เท้าเป็นอาหารเช้า, ผมก็เจอร้านเบเกอรี่นี้, โดยบังเอิญ เบเกอรี่ Yiseongdang. นี่เป็นร้านเบเกอรี่ที่เก่าแก่ที่สุดในเกาหลีที่เริ่มกิจการภายใต้ชื่อของ Izmoya ในปี 1920 และก็เกือบที่จะหนึ่งร้อยปีมาแล้วของประวัติศาสตร์ เนื่องจากมีชื่อเสียงสำหรับขนมปังไส้ถั่วแดงและไส้ผัก. มันเป็นเรื่องจริงที่น่าตลกที่พวกเขายังคงขายขนมปังแบบตะวันตก. ผมจะบอกว่า ผมต้องมารออย่างน้อย 30 นาทีเพื่อซื้อที่นี่ จริงๆ แล้วผมไม่ได้แม้กระทั่งฝันว่าจะได้มาลองจะกระทั่งผมไปถึงที่นั่น, มันเป็นเวลาที่เช้าตรู่ ฉะนั้นผมจึงไม่ต้องได้รอ.

ในตอนเช้า (8:30), ผมสามารถที่จะซื้อขนมปังโดยที่ไม่ต้องเข้าแถวรอ. มันบอกว่า, บนกำแพง, ที่นั่นพวกเขาเริ่มขายในเวลา 5.30 ในตอนเช้ามืด. ดูเหมือนว่าพวกเขาจะทำและขายตัวจำนวนที่อย่างไม่น่าเชื่อในทุกวัน.

ในตอนกลางวัน, การต่อแถวเริ่มที่ยาวขึ้นมากกว่า 50ม ประมาณนี้. พวกเขาบอกว่าต้องรออย่างน้อย 40 นาทีเพื่อที่จะถึงคิวพวกเขา.

ขนมปังไส้ถั่วแดงได้ถูกซ้อนขึ้นมา. มันเต็มไปด้วยถั่วแดงข้างในและห่อด้วยแป้งข้าวเจ้า สำหรับคนที่ไม่ชอบถั่วแดงมันช่วยได้เพื่อให้ชอบมัน.

ผมตะลึงที่ได้เห็นผู้คนมาที่นี่ โดยทั่วไปหยิบกันเป็นโหลๆ ไปที่เคาร์เตอร์คิดเงิน. คนทำขนมปังได้ทำขนมปังในทุก 10 นาที แต่ว่าพวกมันถูกขายหมดไปอย่างรวดเร็ว เพราะว่าคนที่ซื้อเป็นโหล ๆ และทำให้คนต่อไปต้องรออีกครั้ง.

อืม, ตอนนี้คุณจะเข้าแล้วว่าทำไมพวกเขาไม่ขายขนมปังผักมากกว่า 3 ชิ้นต่อคนบนกำแพง. แต่ไม่มีใครทำตามกฎนั่น. เมื่อมันมาถึงคิวของพวกเขา, พวกเขาไม่พลาดโอกาสที่จะซื้อพวกมัน สำหรับให้บางคนเพื่อเป็นของฝากและหยิบถาดที่เต็มไปด้วยขนมปังไปที่เคาร์เตอร์เพื่อคิดเงิน.

ที่อยู่ : 12-2, Jungang-ro 1-ga, Gunsan-si, Jeollabuk-do (전라북도 군산시 중앙로1가 12-2)

ร้านอาหาร Ilpung 일풍식당

ร้านอาหาร Ilpung ที่พวกเราแวะระหว่างทางที่ไป Hanilok มีชื่อเสียงสำหรับ Mulmegi tang (ซุป cubed snailfish) เปิดประจำอยู่ที่นี่และได้รับการออกอากาศในรายการทีวีสองสามครั้งมาแล้ว. การค้นพบที่ไม่ได้คาดคิดว่าร้านอาหารที่ดีมากซึ่งได้รับความพอใจและความต้องการจากนักท่องเที่ยว.

ในชามของ Mulmegi tang มีปลาที่สด, สีขาวใสและซุปที่สมบูรณ์แบบด้วยราคาที่ 8,000 วอน. คุณจะไม่เคยที่จะได้กินเนื้อในส่วนไขมันของ cubed snailfish ที่ Seoul.

ร้านอาหารท้องถิ่นใน Jeollado ซึ่งเป็นที่แตกต่างอย่างแน่นอน, ผมยอมรับ. Gochu jangajji (พริกดอง) ถึงแม้จะเป็นอาหารเคียงธรรมดาอย่างเดียวแต่ว่ารสชาติดีมากและเข้มไปด้วยรสชาติที่สมบูรณ์ของปลา jeotgal (ปลาร้า).

ที่อยู่ : 9-6, Wolmyeong-dong, Gunsan-si, Jeollabuk-do (전라북도 군산시 월명동 9-6)

สตูดิโอภาพถ่าย Chowon

สตูดิโอภาพถ่ายนี้เคยใช้เป็นสถานที่ถ่ายทำภาพยนตร์ [Christmas in August] นักแสดงคือ Han Seok-gyu และ Sim Eun-a.

พวกเขาได้จัดแสดงรูปของ Sim Eun-a จากภาพยนตร์ นักแสดงหญิงที่เคยเป็นที่นิยมในเกาหลีในขณะนั้น.

นั่นเองเป็นเรื่องที่ค่อนข้างเศร้าข้างหลังภาพงานแต่งงาน. ในสมัยก่อน, ผู้คนในรุ่นพ่อแม่ของพวกเราไม่สามารถที่จะจัดงานแต่งงานได้อย่างสมบูรณ์แบบได้ ดังนั้นพวกเขาจึงได้ต่อเติมเพิ่มหน้าของพวกเขาในรูปภาพงานแต่งงานของคนอื่น, ได้อัดรูปออกมาใส่กรอบไว้.

ที่อยู่ : 469-11, Gyeongjang-dong, Gunsan-si, Jeollabuk-do (전라북도 군산시 경장동 469-11)

Hanilok อยู่ตรงข้างกับสตูดิโอภาพถ่าย Chowon ที่มีชื่อเสียงในซุปหัวไช้เท้า. ที่นี่เป็นที่นิยมท่ามกลางของกลุ่มคนขับแท็กซี่ ดังนั้นร้านนี้จึงอัดแน่นไปด้วยผู้คนแม้กระทั่งในตอนเช้า.

ร้านอาหารรับการออกแบบในลักษณะของบ้านเกาหลีในสมัยโบราณและผสมผสานในแบบบ้านของญี่ปุ่น, ซึ่งน่าประทับใจมากสำหรับผม.