Holiday Journal

ខ្ញុំបានដើររកហាងអាហារមួយដែលមានឈ្មោះថា យែតកូលប៉ាប់តូតូក អ៊ីលប៉នចារីនៅវាជាប់ច្រកចូលហាងស្បាតុកសាន។

ខ្ញុំបានចាកចេញពីព្រះវិហារដើម្បីមកបំពេញនូវក្រពះរបស់ខ្ញុំ។ ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថាឆ្អែតមែនទែនដោយសារតែវាគឺជាពេលដែលខ្ញុំត្រូវញ៉ាំបាយ។ ហាងនេះមានឈ្មោះល្បីក្នុងការចំអិនក្តាម។ខ្ញុំបានកម្មង់ម្ហូបមួយឈុតដែលវាមាន ក្តាមប្រឡាក់ហិរហើយនិងម៉ិកអាំង ហើយមានម្ហូបនៅពេញតុដែលមើលឃើញដូចនេះ។ នៅពេលដែលខ្ញុំមើលទៅលើរូបភាពនេះធ្វើអោយខ្ញុំមានអារម្មណ៍ចង់ញ៉ាំវាម្តងទៀត។

សាច់គោបុលកូគី និងពងមាន់ចំហុយ ដែលបានលើកមកជាមួយម្ហូបឈុតពិតជាមានរសជាតិឈ្ងុយឆ្ងាញ់មែនទែន ហើយ គេបានដាកើនូវមិកជាច្រើនទៅក្នុងកាល់ប៊ីចូរីម។

ឃែចាំងប្រឡាក់គ្រឿង ដែលគេហៅថា ប៉ាប់តូតូក ដោយសារតែវាមានរសជាតិឆ្ងាញ់ ដែលអ្នកមិនដឹងរហូតដល់ពេលដែលអ្នកបានញ៉ាំវារហូតដល់បាតចានបាយ ដែលអ្នកនឹងញ៉ាំវាជាមួយនឹងទឹកជ្រលុកផ្អែមនឹងហិរ។

Address: 363-1 Sinpyeong-ri, Deoksan-myeon, Yesan-gun, Chungcheongnam-do / 대한민국 충청남도 예산군 덕산면 신평리 363-1

នេះគឺជាច្រកចូលទៅកាន់ទីកន្លែងស័ក្តិសិទ្ឋដែលមានឈ្មោះថា សូលមែ។ វាត្រូវបានគេកសាងឡើងនៅស្រុកកំណើតរបស់ លោកឪពុកអ៊ែនឌ្រា(គីមធែកន) ដែលជាសាវ័កជនជាតិកូរ៉េទីមួយ។ វាត្រូវបានគេហៅថា សូលមែ ដោយសារតែមានដើមស្រល់ជាច្រើនដែលបង្កើតអោយបានទៅជាកន្លែងកប់ខ្មោចមួយ។ មែគឺជាពាក្យដើមរបស់ភាសាកូរ៉េដែលមានន័យថា ភ្នំ។ មប្រហែលជាមានដើមស្រល់ចំនួន ៨០ដើម នៅជុំវិញកន្លែងស័ក្តិសិទ្ឋនេះហើយពួកវាបានជួយថែរក្សាទីកន្លែងនេះអស់រយះពេលជាង ២០០ឆ្នាំហើយ។ លោកឪពុកគីមធែកន គីមជែជូនដែលជាឪពុករបស់គាត់ គីមថេរេសា ដែលជាមីងរបស់គាត់ គីមឈីនហ៊ូដែលជាលោកតា ហើយនឹងលោកតាតូច គីមជុងហាន់ ដែលខ្ញុំលឺថាអ្នកទាំងអស់នេះធ្លាប់រស់នៅទីនេះ។ មានន័យថា គ្រួសាររបស់គាត់៤ជំនាន់ បានស្លាប់ដោយការធ្វើបាន នៅក្នុងរយៈពេល ៣២ឆ្នាំ។ ដោយសារតែវាជាកន្លែងដែលអ្នកមានជំនឿបានរស់នៅជាច្រើនជំនាន់មក ដែលធ្វើអោយគេហៅវាថា ប៊ែទែលែម ហើយមានអ្នកកាន់សាសនាកាតូលិកជាច្រើនបានមកលេងនៅទីនេះ។

ព្រះវិហារដែលរំលឹកដល់សាវ័កគីមធែឆន(អ៊ែនឌ្រា) ត្រូវបានកសាងជារូបសំពៅដែលមានឈ្មោះថារ៉ាហ្វាអ៊ែល ដែលបានដាក់ឈ្មោះដោយលោកអាចារ្យហ្វែរ៉ូលដែលបង្ហាញថាមានព្រះជាម្ចាស់បានការពារវា។ ហើយដែលគាត់នឹងបេសកជនសម្ងាត់ម្នាក់បានទទួលបញ្ជាអោយមកកាន់ប្រទេសកូរ៉េ ហើយបានបកប្រែវាតាមវិធីបែបទំនើប។ វាបានតំនាងអោយការពិតមួយដែលសំពៅត្រូវបានបំផ្លាញ ហើយត្រីវិស័យក៏បានបំផ្លាញដោយតែមានព្យុះនៅឯសមុទ្រខាងលិច ហើយពេលនោះពួកគេបានវង្វេងផ្លូវប៉ុន្តែដោយបានការជួយពីអ្នកម្តាយម៉ារី ដែលធ្វើអោយពួកគេបានមកដល់ ចូសន ហើយនៅពេលដែល វត្ថុពណ៌ក្រហមដែលត្រូវយកមកប្រើប្រាស់នៅខាងក្រៅដើម្បីបង្ហាញថាការវេទនារបស់ពួកគេត្រូវបានដឹងលឺដោយព្រះជាម្ចាស់ ដែលផ្លូវធំនៅកណ្តាលត្រូវបានធ្វើឡើងដើម្បីឧទ្ទិសដល់ទីស័ក្តិសិទ្ឋនេះនៅក្នុងឆ្នាំ ២០០៦ ហើយដើម្បី បញ្ជាក់អំពីស្មារតីដ៏មោះមុតរបស់លោកឪពុក គីមធែឆន ចំពោះផែនដីនេះ។

នៅចំពីមុខរូបសំណាករងទុក្ខរបស់លោកឪពុក គីមធែឆន ដែលមើលទៅគាត់មានអារម្មណ៍សប្បាយ និងបាននិយាយថា “ពេលនេះ ជីវិតអមតៈ បានជិតចាប់ផ្តើមហើយ” នៅពេលនោះគាត់មានអាយុ ២៥ឆ្នាំ។

នៅទីលានដែលព័ទ្ឋជុំវិញដោយរូបសំណាកសាវ័កទាំង១២ ត្រូវជាកន្លែងដែលគេយកមកធ្វើការប្រគុំតន្ត្រី មហោស្របនិងការសំដែងនានា។ វាមានទំហំធំគ្រប់គ្រាន់ដែលអាចដាកើមនុស្សបានដល់ទៅ ១២០០នាក់។

ខ្ញុំបានឃើញកន្លែងកំណើតរបស់ គីមធែឆន។ មានមនុស្សជាច្រើនកំពុងតែមើលនូវកាលវេលានៃប្រវត្តិសាស្រ្តរបស់សាសនាដែលមាននៅលើតុនៅក្នុងផ្ទះ។

រូបភាពរបស់សម្តេច ប៉ូប ដែលបានមកទស្សនានៅទីនេះកាលពីពេលថ្មីៗនេះ ត្រូវបានគេដាក់ព្យួរនៅលើជញ្ជាំងនៅឯបន្ទប់ធំនៃទីកន្លែងកំណើតរបស់លោកឪពុក គីមធែឆនដើម្បីស្វាគមន៍ពួកយើង។

ទីកន្លែងកំណើតរបស់គីមធែឆននេះគឺជាភស្តុតាងប្រវត្តិសាស្រ្តដែលបានសិក្សាដោយ លោកឪពុកគ្រែម ដែលមកពី ព្រះវិហារកាតូលិកហាប់តុក។ ហើយអគារធំនៅទីនេះត្រូវបានជូសជុលឡើងវិញនៅក្នុងឆ្នាំ ២០០៣ ដោយការជីករកឃើញនូវបំណែកនៃដំបូលក្បឿងព្រមទាំងមាន ការស្រាវជ្រាវប្រវត្តិសាស្រ្តដោយសមាគមនៃបេតិកភណ្ឌវប្បធម៌។ នៅថ្មីៗនេះវាត្រូវបានគេប្រើជាបន្ទប់សំរាប់ការបូជាទៅដល់ អ៊ែការីស។ វាកាន់តែមានភាពល្បីល្បាញបន្ទាប់ពី សម្តេចប៉ូបហ្វ្រង់សេសបានមកទស្សនានៅទីនេះពេលដែលគាត់បានមកកាន់ប្រទេសកូរ៉េ។

នៅចំនុចដែលសម្តេច ប៉ូបបានឈរបួងសួង ខ្ញុំបានព្យាយាមដើម្បីស្មាននូវអារម្មណ៍របស់គាត់ដែលមកកានើពួកយើងដូចលោកតា សាន់តា នៅក្នុងខែ កញ្ញា។

ពួកគេបានបួងសួងនៅកន្លែងដែលសម្តេចប៉បបានបួងសួងដូចយើងដែរ។

រូបភាពរបស់សម្តេចប៉ូបហ្វ្រង់សេស ដែលជាដួងព្រលឹងអ្នកដឹកនាំនៃប្រជាជននៅក្នុងពិភពលោក ដែលមានអកប្បកិរិយាសមសួន ដូចជា បេះដូងដ៏កក់ក្តៅនិងភាពស្មោះត្រង់របស់គាត់ដែលបានមកទស្សនានៅទីកន្លែងកំណើតរបស់លោក គីមធែឆន ព្រមទាំងបានបួងសួង និង តាំងសម្មាធិ នៅក្នុងទីធ្លាផ្ទះកូរ៉េបែបនេះមើលទៅគួរអោយភ្ញាក់ផ្អើលមែនទែន។ តើអ្នកគិតថាគាត់បានគិតអ្វីខ្លះ ហើយគាត់បានបួងសួងអ្វីខ្លះនៅថ្ងៃនោះ?

យើងមិនចាំបាច់ដុតភ្លើងទេ ដោយសារតែមានការដុតភ្លើងដោយប្រើឈើយ៉ាងច្រើន ហើយវាមើលទៅពិតជាភ្ញាក់ផ្អើលមែនទែន។

មានថ្មសាវ័កជាច្រើន ដែលនៅជិតនឹង រូបសំណាកលោក គីមធែឆន និងលោកឪពុក អ៊ែនឌ្រា ដែលថ្មនេះបានកសាងឡើងនៅក្នុងឆ្នាំ ១៩៤៦ ដើម្បី ប្រារព្វពិធីគួប១០០ឆ្នាំ តាំងពីពេលរងទុក្ខេវេទនារបស់លោកឪពុក គីមធែឆន ហើយតាំងពី ការកសាងនិងការបដិសដ្ឋានពិសិទ្ឋ នៃរូបភាពដើមដ៏ស័ក្តិសិទ្ឋដែលបានធ្វើឡើងពីផ្លាស្តឺ ដែលបានបំផ្លាញ ហើយរូបភាពថ្មីនៅពេលនេះត្រូវបានបង្កើតឡើងដោយលោកសាស្រ្តាចារ្យ ឆនរែជីននៅក្នុងឆ្នាំ ១៩៧៧។

រូបសំណាករបស់លោកឪពុកគីមធែឆនដែលឈរមានរាងបួនជ្រុងព័ទ្ឋជុំវិញដោយដើមស្រស់ពណ៌បៃតងជាច្រើន ដែលនៅតែមានសភាពដដែលដូចការតាំងចិត្តរបស់គាត់អញ្ចឹង។ ផ្ទៃមុខរបស់គាត់មានមើលទៅមានសភាពទន់ល្មើយ ហើយខ្ញុំអាចថ្មណែនាំដែលបាននិយាយថាគាត់បានស្លាប់នៅពេលដែលគាត់មានអាយុ២៥ឆ្នាំ។

ទោះបីជានៅពេលដែលគាត់កំពុងជាប់គុក គាត់បានបកប្រែផែនទីពិភពលោកចំនួនពីរ ពីភាសរអង់គ្លេសទៅជាភាសាកូរ៉េ ព្រមទាំងសរសេរសៀវភៅមួយអំពីភូមិសាស្រ្ត ហើយសូម្បីតែ មន្រ្តីជនជាតិជប៉ុនជាន់ខ្ពស់បានកោតសរសើរដោយសារតែចំណេះវិជ្ជានិងការប្រឹងប្រែងរបស់គាត់ ដែលពួកគេបានចាប់ផ្តើមយុទ្ឋនាការមួយដើម្បីជួយសង្រោះជីវិតរបស់គាត់។ខ្ញុំសូមកោតសរសើរដល់ភាពក្លាហានរបស់គាត់ដែលគាត់បានលះបង់ជីវិតរបស់ខ្លួនដើម្បីសាសនានៅពេលដែលគាត់មានអាយុត្រឹមតែ ២៥ឆ្នាំប៉ុណ្ណោះ។

ខ្ញុំស្ទើរតែមានអារម្មណ៍ឈើចាប់របស់ព្រះយេស៊ូនៅពេលដែលគាត់បានត្រូវគេយកដែកគោលដំជាប់លើឈើឆ្កាង។

성지 안에는 두 가지로 십자가의 길이 제작되어

នៅក្នុងទីស័ក្កិសិទ្ឋ មានផ្លូវមានរាងជាឈើឆ្កាងដែលបង្កើតបានជាផ្លូវពីរ យើងដើរទៅមើល ការឈឺចុកចាប់ចុងក្រោយរបស់ព្រះយេស៊ូ និងការរស់ឡើងវិញរបស់គាត់។ ផ្លូវមួយមានថ្មតំរៀបដែលមានរាងជារូបដៃរបស់ព្រះយេស៊ូ ហើយមួយទៀតធ្វើឡើងពីសំរឹត។ ហើយខ្ញុំក៏សំរេចចិត្ត ដើរតាមផ្លូវដែលមានរូនសំណាកធ្វើពីសំរឹត។ សាច់ផ្ទៃរបស់វាមានសភាពរឹងនឹងគ្រាតដែលធ្វើអោយខ្ញុំមានអារម្មណ៍ឈឺចាប់ដែលវាមិនមែនជារឿងល្អដែលថាវាជាកន្លែងស័ក្តិសិទ្ឋ។

ទោះបីជានៅពេលដែលព្រះយេស៊ូកំពុងតែមានការឈឺចុកចាប់យ៉ាងខ្លាំងដូចជាត្រូវគេយកថ្មមកសង្កត់ គាត់នៅតែមានទឹកមុខស្រស់ស្រាយនិងសន្តោសប្រណី។

វាមានទំហំដូចជាទំហំរបស់មនុស្សមែនទែនអញ្ចឹងដែលធ្វើអោយខ្ញុំមានអារម្មណ៍ខ្ញុំកំពុងតែនិយាយទៅកាន់អ្នកដើរធម្មយាត្រាអញ្ចឹង។

នៅពេលដែលខ្ញុំរៀបនឹងចាកចេញពីផ្លូវខ្វែងនេះ ឈើឆ្កាងដែលបានដាក់បញ្ឈរយ៉ាងខ្ពស់ដូចមើលទៅដូចជា ភ្នំហ្គល់កូថា ដែលវាបានទាក់ទាញនូវការចាប់អារម្មណ៍។

នៅពេលដែលខ្ញុំបានដើរចូលទៅតាមផ្លូវ ខ្ញុំអាចមើលឃើញវាពីចំងាយ។